Mijn restaurant

Ik hou van eten. Soms verkies ik om het zelf klaar te maken, soms wil ik dat iemand anders dat voor mij doet. Dan ga ik naar een “geproefd en goedgekeurd” adresje of probeer ik mijn restolijstje (een TO GO voor eetgelegenheden) in te korten. Af en toe gebeurt het dat noch mijn eigen kookpotten, noch die van een ander mij kunnen bekoren. Dan denk ik: “Als ik een horecazaak zou uitbaten, dan zou het [zie hieronder] zijn.”

I like it cold

Zowel mijn papa als ik koesteren al sinds mensenheugenis een voorkeur voor koud eten. Daarmee bedoel ik geen slaatjes, rauwkost of sushi – dingen die wij uiteraard ook wel lusten. Neen, het gaat om eten dat eerst bereid en daarna afgekoeld is. Bij voorkeur zit er minimum 12u tussen de bereiding en de consumptie op kamertemperatuur. Ooit geprobeerd? Perfect gebakken steak, zelfgemaakte lasagne, gepocheerde vis of gestoofde groentjes de volgende dag onverwarmd opeten? Wat ik ook op die manier verorber, mijn smaakpapillen zijn mij steevast enorm dankbaar.

Vandaar dat ooit het idee ter sprake kwam om dit zwak met anderen te delen: in een restaurant waar alle gerechten een dag op voorhand bereid en op kamertemperatuur geserveerd worden. Ongeveer het omgekeerde van à la minute, maar naar onze mening daarom niet minder bevorderlijk voor de smaak. Geen idee of iemand dat idee ooit in de praktijk bracht, geen idee of er een doelgroep voor is. Maar ik vrees dat “I like it cold” een degelijke business case review niet zou overleven. Bijgevolg zetten we het concept – bijzonder toepasselijk – in de ijskast…

Egg & Toast

Sinds ik werk, merk ik dat er een schrijnend tekort aan lunchadresjes is in bepaalde streken. Zo van die plaatsen waar je voor niet al te veel geld (€8 tot €16) vlot en bij voorkeur gezond kunt eten. Sommigen specialiseren in broodjes, anderen in soep, slaatjes, croques, burgers, een combinatie of nog iets anders. Ik dacht voornamelijk aan twee dingen: enerzijds eiergerechten, anderzijds geroosterd brood.

Bij ei gaat de focus naar originele omeletten. Iedereen kent de omelet natuur, champignon, tomaat, kaas en ham. Maar waarom geen roereitjes met garnalen, gerookte zalm, chorizo, broccoli, spinazie of peultjes? Daarnaast kan de kaart andere eivariaties bevatten: originele slaatjes met gepocheerd ei (samen met linzen altijd een voltreffer) of een dagschotel met paardenogen (ook wel gekend als spiegeleieren), pompoenpuree, gestoofde sojascheuten en begeleidend slaatje.

Wat betreft de toast betreur ik vaak de beperkte keuze: verder dan champignon of gerookte zalm komt men meestal niet. Nochtans hebben dikke sneden geroosterd brood met het gepaste beleg en wat rauwkost potentieel! Denk als beleg bijvoorbeeld aan warme kaas (camembert of reblonchon), peer en noten. Aan gehaktbroodje gekruid met komijn. Aan gerookte forel met streepjes oude kaas en appel…

Beide eetlijnen kunnen perfect uitgebreid worden naar de ontbijtsfeer. Verder bieden ze de mogelijkheid om de klandizie te enthousiasmeren door hen zelf een omelet of toast te laten samenstellen, de beste inzending omelet of toast van de maand te maken en de winnaar met een aantal gratis lunches te belonen.

Misschien zit in dit tweede concept toch wat potentie, maar ik zal het nooit verwezenlijken. Mijn ambitie ligt elders. Ik hoop gewoon dat iemand in deze blogpost de inspiratie vindt om binnenkort een zaak uit de grond te stampen – bij voorkeur zo dicht mogelijk bij mijn leefwereld.