Verkiezingsdebatitis?

De teerling rolt. De regering valt.
Kickstart voor de campagne. Prik voor de datum.

Wat volgt is een zondvloed aan interviews, on- en offline aanwezigheid, gedrochten van verkiezingsdrukwerk en -affiches. En uiteraard televisieoptredens. Ze crescenderen vanuit de schaduw voor de meerwaardezoekers richting prime time op ’s lands hoofdnet.

Alle kopstukken naakt op televisie. Geen souffleurs, geen woordvoerders, geen copywriters. Enkel eigen dossierkennis, het kunnen om ermee uit te pakken en een onevenwichtig gekleurd publiek.

Smullen van hun verbale en non-verbale communicatie.

Mij hoor je niet klagen over verkiezingsdebatitis! En mocht jij er toch aan lijden, probeer dan eens om bij wijze van entertainment niet te focussen op de boodschap an sich maar op hoe die gebracht wordt.

Verbaliter gaat mijn bijzondere aandacht uit naar ad rem zijn en zin voor humor. Want mijns inziens zijn de winnaars van een debat diegenen die naast een onberispelijke dossierkennis ook nog eens de reserve hebben om dat tikkeltje extra te embedden in hun betoog. Zoals je op een mondeling examen kan kiezen om de cursus in alternatief woordgebruik te reciteren. Maar scoren doe je met brugjes opzetten naar andere cursussen, naar de werkelijke wereld en de prof minstens één keertje te laten glimlachen.

Non-verbaliter let ik op de balans tussen wel en niet praten. Vooral op de paradox tussen in een debat de opponent niet laten uitspreken en in een monologische verkiezingsspeech gênante pauzes laten voor eventueel applaus van militanten. Daarnaast verbaas ik mij over hoe de intonatie telkens in dezelfde cadans vervalt: spreken met duidelijk onderlijnde woorden zodat deze blijven hangen bij de stemplichtigen. Ik onthou vooral “hoger”, “lager”. En dan dat gesticuleren… Regi zou blij zijn met al die handjes; ikzelf gil het innerlijk uit als politici hun betoog kracht wil bijzetten met overdreven en repetitieve handbewegingen.

Zal ik in het stemhokje het bolletje kleuren van de sterkste communicator? Nope, want ik hou hiervoor te veel van België. Maar ik zal sowieso genoten hebben van en geleerd hebben uit #kies10 / #be1306.

Tijd voor een nieuwe hobby na aanstaande zondag.
Tijd voor meer aandachtsbesteding aan de minder ernstige onderwerpen des levens.
Denk voetbal. Denk koers.

1 thought on “Verkiezingsdebatitis?

Comments are closed.