Ik geen techie – al kan ik via de appel-boom-redenering misschien wel erfelijk belast zijn langs vaders kant – en toch kijk ik al enkele weken/maanden reikhalzend uit naar mijn eerste iPhone: de iPhone 4. En als ik ergens reikhalzend naar uitkijk, dan durf ik daar wel eens veelvuldig over te communiceren (noem het ratelen, doordrammen of nog iets anders). Verschillende keren werd ik in een dergelijke woordenvloed gestokt door de vraag waarom ik precies voor een iPhone kies. Deze vraag werd doorgaans niet beantwoord met een kordaat antwoord van mijn kant. Want de eerlijk gebiedt mij te zeggen dat ik het niet weet…

iPhone 4 (bron: www.apple.com)

Functioneel gezien duwt mijn tegenwoordige e-mindset mij richting smartphone… Foto’s nemen via digitale camera, kopiëren op laptop en vervolgens posten op pakweg Posterous kan men bezwaarlijk omschrijven als instant sharing. Woorden in schijven van 140 karakters neerpennen in een notitieblokje om vervolgens te tweeten evenmin. Bijgevolg lijkt de overstap van simpel gesteld dumb- naar smartphone mij te verantwoorden vanuit praktisch oogpunt.

Maar waarom geen HTC, Nokia of Blackberry? Ik ben geen heavy user van Apple producten. Sterker nog, ik heb er geen enkel (behalve een iPod in bruikleen). Misschien ga ik voor de bijl omwille van design en apps, misschien op basis van emotie. Maar dat ik voor de bijl ga, is een vaststaand feit.

Nu alleen nog kwestie van uitzoeken hoe ik er asap eentje in handen kan krijgen!