Een boek van Yves Petry

Ook dit keer kan ik mij niet meteen herinneren hoe ik bij dit boek terechtkwam. Iets zegt mij van een kennis op Instagram die ik leesgewijs best vertrouw, al kan ik mij vergissen. Voor mij vormt ‘De maagd Marino’ een eerste kennismaking – noem het ontmaagding – met Yves Petry, een Vlaams auteur die blijkbaar al in 1999 debuteerde maar pas in 2010 met Marino’s kannibalistische trekjes een breder publiek bereikte.

There, I said it. Dit boek is gebaseerd op een Duits waargebeurd verhaal, dat van de ‘kannibaal van Rotenburg’ uit 1996. Ik was op dat moment 13 jaar, maar kan mij dit bloederige geval niet herinneren. De enige kannibaal die in mijn geheugen gegrift zit, is Hannibal Lecter – uit ‘Silence of the Lambs’, een film uit 1991 (5 jaar voor Rotenburg).

* spoiler alert *

Het is een gekende verhaalopbouw, om te starten met een aangrijpende gebeurtenis en daar de rest van het vertellement aan op te hangen. Ook in deze roman van Yves Petry weet je meteen dat Marino de dader is van een kannibalistische moord op zijn vriend Bruno Klaus. De volgende paar honderd pagina’s wordt teruggeblikt op hun leven (en hoe het zover is kunnen komen). Het leven van het slachtoffer en het leven van de dader, al draait het ganse boek om de vraag of deze theoretische verdeling hier wel geldt. Is Marino een kannibalistische moordenaar? Of voerde hij enkel de wil van Bruno uit?

Ik vond het geheel wat bevreemdend. Het lukte mij niet echt om mij in te leven in de lotgevallen van beide heren. Al vond ik de knipoog naar Rik Torfs (via zijdelings personage Rik Poot) best wel grappig en sommige sneren naar de academische wereld herkenbaar.

Misschien moet ik eerst nog iets anders van Yves Petry lezen om te besluiten dat hij niet meteen mijn auteur is…

‘De maagd Marino’ holderdebol.comder kopen?