Westvloams

Gisteren merkte ik dat het West-Vlaamse dialect een populair gespreksonderwerp blijft – evenzeer in Twitterville. Onderstaande tweet lokte namelijk verrassend veel reacties uit…

 En op zo’n moment vraagt een mens zich af hoe dat komt.
Wat heeft het Westvloams gemaakt?

Een aantal mogelijkheden…

Flip Kowlier – en zijn vroegere hiphop collectief ’t Hof Van Commerce

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Nxco3evmy6c&feature=related]

Gerrit Callewaert – oftwel de ondertitelde boer uit Bavikhove

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=QE57zsos1AM]

Rute ’98 – oftewel de legendarische spraaktechnologie sketch uit Alles Kan Beter

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=MS-n604PhMw]

#kzoetbegotnieweetn

“Pakske maken?” en consorten

Op een luie zondagnamiddag komt een tweet voorbij van @netlash over de 15 meest memorabele filmquotes (uit de Hollywood exemplaren) en eventuele lacunes in de lijst… Meteen poppen een aantal citaten op in mijn filmografisch geheugen – zij het allemaal Nederlandstalige.

Ooit blijkbaar een topic in Dito op Radio 1.
Hieronder een lijstje van mijn persoonlijke favorieten uit het Vlaamse filmlandschap.

Pakske maken?
uit “Pauline & Paulette” van Lieven Debrauwer

Bedankt è!
uit “Pauline & Paulette” van Lieven Debrauwer

Er zit ne steen in
uit “Pauline & Paulette” van Lieven Debrauwer

Oh, een weesvisje
uit “Hector” van Stijn Coninx

Mijn pruim is nat en het regent niet
uit “De helaasheid der dingen” van Felix Van Groeningen

Weete wada ze in Itolië zeggen? Ti amo.
En weete wa ze in Ledeberg zeggen? Kust mijn kluute.

uit “Aanrijding in Moscou” van Christophe Van Rompaey

Vriendin van de poëzie?

Het klopt, wat Sofie Lemaire vanavond op Studio Brussel vertelde.

Poëzie is doorgaans iets minder toegankelijk dan proza. Poëzie verliest zichzelf dikwijls in nutteloze complexiteit – noem het de heerschappij van het tussenderegeldom. Poëzie ligt soms zwaar op de maag. Maar bij gelegenheid stoot je (al dan niet via een tussenpersoon) op toegankelijke pareltjes. Gedichtjes met de klemtoon op de lettergreep “dicht”. Ze brengen jou dichter bij de poëzie, de auteur ervan, het verkondigde idee en soms ook wel jezelf.

Mijn (en Sofies) persoonlijke favoriet uit de aangehaalde dichtbundel – of althans wat er online van terug te vinden valt. Bij deze meteen ook mijn excuses om de weinig seizoensverantwoorde keuze.

Siberië

Geef me je jas
van bont van teddyberen.
Leg je arm om me heen
en al je winterkleren.
Zoen me
tot ik warm word.
Zoen me
tot ik spin.
Trek je eigen huid dan uit,
stop mij eronder in.
Sus me met je hartslag:
wij ons wij ons wij ons.
Maak van dit veel te grote bed
een heel klein fort van dons.

Bart Moeyaert
“Verzamel de liefde”
Em. Querido’s Uitgeverij BV 2003
www.bartmoeyaert.com

asem des eclips

Vandaag prikkelde @jandemol mijn aandacht op Twitter met een anagram van Bart De Wever – namelijk “wat verbreed”. Uiteraard kon ik het niet laten om te reageren met eentje (zij het duidelijk zwakkere) van  Elio Di Rupo. Waarop de man aan de andere kant van het internet antwoordt met “asem des eclips”.

“asem des eclips”
Stilte…

In eerste instantie omdat ik enkele seconden nodig had om in te zien welke naam hier tot een anagram verhakseld werd.
In tweede instantie omdat de sfeer van deze woordgroep mij raakte.

Na de magie kwam de argwaan: Misschien een automatische anagrammen generator? Maar Google leert mij dat die exemplaren meestal het poëtisch gehalte van een boodschappenlijstje evenaren.

Dus handjes op elkaar voor het talent van @jandemol om aan een pijlsnel tempo betekenisvolle anagrammen uit zijn mouw te schudden. Respect! En dank ook voor de voorzet in geval van een nijpende nood aan een alter ego.

De adem van de verduistering.
Twitter account is alvast geregistreerd. Nu nog domeinnaam.