Tag archieven: woord

Woordkramerij²… Dankjewel, Klara!

Geplaatst op door

Ik was al fan van de Woordkramerij in Espresso op Klara. Zo geprikkeld door deze rubriek zelfs, dat ik meerdere malen zelf alternatieven voor ergerlijke Nederlandse woorden instuurde. Deze inzet van mezelf en alle andere woordkramers wordt in de tweede uitgave van de bundel – logischerwijs Woordkramerij² genaamd – beloond door een extensieve oplijsting van al onze namen.

Toen ik deze week van Olav en Manuela vernam dat ze enkele exemplaren uitdeelden, nam ik meteen deel aan de wedstrijd. Met welslagen, want 2 dagen later zat het binnenkort te verorberen kleinood al in de bus.

Dankjewel, Klara!
Misschien toch een derde jaargang van deze rubriek overwegen?

Waar is iedereen?

Geplaatst op door

Gisteren snuffelde ik eventjes rond in mijn vroegere slaapkamer en stootte op een mini-boekje dat ik als 12-jarige schreef. “Waar is iedereen?” vertelt het verhaal van Janne Pieters – en niet Nina Mondriaan zoals misschien evidenter zou zijn.

Janne heeft een jonger zusje, Stientje genaamd. Op een dag ontdekt ze dat haar huilgrage babyzus te kalmeren valt door klassieke muziek van Bach op te zetten. Waarop haar moeder meteen besluit om een vleugelpiano aan te schaffen en dagelijks een pianist in te huren om haar jongste spruit rustig te houden. In een volgende fase van het verhaal vertrekt Janne met haar oom Gijs per fiets richting Parijs, maar hun trip wordt dooreengeschud door een aardbeving. Vroeger dan gepland trekken ze dus terug naar huis, alwaar het epicentrum van de beving ligt. Vanzelfsprekend op het einde uitsluitend stoffelijke schade en een happy ending.

Veel wendingen op weinig pagina’s. Interessant om te merken welke onderwerpen mij op die leeftijd boeiden. Ook welk vreemd taalgebruik ik soms aanwendde. Sikkeneurig bijvoorbeeld. Wel jammer dat een groot deel van mijn kinderschrijfsels de tand des tijds – of beschuldig maar mijn weggooiwoede – niet overleefden…

Slimerick

Geplaatst op door

Een bolleboos uit Gent
stond in de wijde omgeving gekend
als meesterbrein,
doch met enig venijn
tevens als eminent acteertalent.

Hoofdletters

Geplaatst op door

Ooit schreef ik een post over leestekens – ook wel punctuatie genaamd.
Een brokje frustratie omtrent het nonchalante omspringen ermee.
Een brokje betoog dus ten voordele van de punten, de komma’s,
de dubbele punten, de vraagtekens en soortgenoten van deze wereld.

Naar mijn aanvoelen verdienen hoofdletters tevens wat aandacht.
Wat, maar niet te veel. Want Niets Hatelijker Dan Overmatig Gebruik.
We’re no Americans, for Christ’s sake.

Hoofdletters horen thuis aan de kop van een nieuwe zin.
Laat ze dus niet rondslingeren bij de start van bijzinnen en dergelijke.

Verder bestaan er nog tal van redenen om voor de grote versie van letters te gaan.
Aardrijkskundige namen, goddelijke personen en zaken, talen bijvoorbeeld.
De integrale lijst voor verantwoord hoofdletteren vind je hier.

Whoop! Whoop! Kijk dus vanaf heden uit voor de CAPS (☺) police…
Legitimatiebadge in ontwikkeling.