Op een Londense zondag spotten we Gert De Mangeleer (driesterrenchef van Hertog Jan) en zijn madam in Brick Lane. Aha, dat is interessant! Even de social media afschuimen, vertelt mij dat ze bij Boundary, Yauatcha en Zuma geweest zijn. Die middelste Chinees ligt wel vrij gunstig tussen de conferentie die ik bijwoon (Millbank) en mijn verblijfplaats (Camden – waar ik overigens niet wild over ben). Dus probeer ik een dag op voorhand online te reserveren: dat kan nog voor één persoon om 18u00. Perfect! De conferentie eindigt om 17u10 en met de Londen tube reis je echt in no time van her naar hot. Ik ben dan ook al een kwartier op voorhand in de buurt. Omdat te vroeg arriveren wat truttig overkomt, shop ik nog wat windows.

Klokslag wandel ik binnen. Mijn jas wordt aangenomen, mijn reservatie geverifieerd en mijn tafel aangeduid. Hier weten ze duidelijk waar ze mee bezig zijn! Bij de ingang spot ik rechts trouwens een ganse patisserie-afdeling. Hoogwaardige gebakjes (waarvan de Chinese insteek mij ontgaat, wat mij voor alle duidelijkheid niet stoort) en macarons lachen de dessertlustigen toe. Ik weet nu al dat ik mij daar niet aan zal wagen.

Ik ga zitten in een comfortabele lage zetel en krijg meteen de vraag of ik water wil. Dat water verkopen ze bij Yauatcha enkel per fles. Wanneer ik aangeef dat dat te veel zal zijn voor mij alleen, krijg ik een glas en later nog een tweede. Op de rekening staat daar mooi £ 0 naast. Supersympathiek!

Dan wordt het tijd om de kaart te bestuderen. Die bestaat in hoofdzaak uit kleine hapjes: gestoomde dumplings (wel zeker twintig variaties), gebakken of gegrilde dumplings, gefrituurde hapjes, cheung fun (de voor mij onbekende rice noodle rolls), congee (een dikke rijstsoep), soep. Verder kan er als hoofdgerechten gekozen worden voor salade, vlees, gevogelte, vis, tofu en alle bijbehoren (groenten, rijst, noedels).

Wanneer ik de dienster om advies vraag over de aan te raden hoeveelheid voor één persoon, geef ik haar meteen mee dat ik de dag ervoor onafgebroken in bed lag met een soort voedselvergiftiging en dus eigenlijk geen volwaardige maaltijd meer at de voorbije 48 uur. Ze raadt mij drie dumplings aan, misschien vooral gestoomd en vegetarisch. Mijn foodieness wint het echter van mijn zwakke maag en uiteindelijk bestel ik vier dumplings en dan al helemaal niet puur gestoomd én vegetarisch. Eigenwijze ik…

Bij dit alles wil ik wel een glas witte wijn: de sauvignon blanc (£ 10,30) graag. Deze droog en iets zerper dan gewoonlijk smakende wijn laat zich de Chinese keuken welgevallen.

Vrij snel komt als eerste de soft shell crab with almond (£ 13,50) op tafel. De dame die mijn bestelling opnam, raadde mij deze keuze specifiek af wegens seafood + spicy. Koppig geef ik echter toe aan mijn zwak voor zachte krab, maar schrik toch als ik de hoeveelheid op het bord zie. Ik tel in totaal drie à vier krabbetjes die bedolven zijn onder een mix van knapperige amandelschilfers, chilipepers, niet geïdentificeerde groene blaadjes. Wat een mooi zicht, maar wat een stuntelige foto door mezelf gesnapshot – idem dito voor de rest van de avond trouwens. Terwijl ik voorzichtig proef dat de krab van de beste kwaliteit is die ik ooit meemaakte, moet ik helaas toegeven dat deze pikante bereiding op mijn maag inslaat als een bom. Het contrast met anderhalve dag water en yoghurt spreekt voor zich. Ik moet mij gewonnen geven.

Vlot daarna volgen de wild mushroom dumplings (£ 5,60): die zien er groen en speciaal uit met bovenaan kleine stukjes daikon (gokje!). Ik leg een exemplaar op mijn bord, laat het even pootjebaden in sojasaus en zet er mijn tanden in. Leuke smaken! Bij Yauatcha kun je dus perfect als vegetariër terecht zonder het gevoel te hebben dat je het met de mindere goden op de kaart moet doen. Altijd fijn om weten, ook al ben ik inmiddels meer dan tien jaar vegetariër af.

Het volgende mandje met scallop shui mai (£ 8) verschijnt als derde in rij. De gestoomde hapjes bestaan uit een basis van gestoomde witte vis en garnaal (opnieuw gokje!) met daarop een schijfje sint-jakobsvrucht met oranje viseitjes. Waar je in eerste instantie schrikt dat het onderste deel steviger is dan je zou denken van gestoomde vis, start vervolgens een feestje in de mond…

Tot slot brengt men de vegetable Shanghai dumplings (£ 4,30), wat ik doorgaans als gyoza benoem. Het beste voor het laatst sparen gaat bij deze jammer genoeg niet op. Er is zeker en vast niets mis met deze dumplings, alleen maakt de rest net iets meer indruk.

Wanneer ik noodgedwongen moet toegeven dat mijn ogen nog maar eens groter waren dan mijn (getormenteerde) buik, kies ik er dan ook voor om de lichtheid voorrang te geven. De gestoomde hapjes eet ik allemaal op. De krab net iets meer dan de helft en bij de groentedumplings laat ik met schaamrood op de wangen drie van de vier stuks liggen. De ober reageert begrijpend, hij blijkt ook al geïnformeerd over mijn ‘medische toestand’. Alleen stelt hij nog voor om alles wat te laten staan en een pauze in te lassen. Ik verkies echter de korte pijn en vraag om alle bordjes af te ruimen.

Zoals verwacht pas ik voor het dessert en sluit af met een cappuccino. Samengevat eet je bij Yauatchu voor een eerlijke prijs moderne Chinese keuken en daarbovenop komt een professioneel team dat de eetervaring versterkt. Hier komt ik graag terug, echter in de eerste plaats mét meneer en in de tweede plaats zonder weerspannige buik.