Soms begrijp ik niet hoe het komt dat een restaurant nog niet tussen mijn food reviews staat. Bij Testa Rossi ben ik nochtans vaak geweest in mijn VMMa (inmiddels Medialaan) tijd en toch blogde ik nooit eerder over deze Italiaan in Vilvoorde… Een paar jaar geleden verhuisden ze trouwens van de ene kant van de Hendrik I lei naar de andere. Het mooie hoekpand met groene tegels en de originele CAOUTCHOUC letters is warm ingericht met veel hout, meer groene accenten en een wand vol ladenkastjes.

We hebben er afgesproken met een groep ex-collega’s en ik wandel iets voor tijd als eerste binnen. Er staat een tafel voor 12 personen gedekt in een deels apart zaaltje. Tegen de muur zie je achter een glazen wand een indrukwekkende verzameling wijn liggen, die je bij Testa Rossi trouwens ook kunt kopen of mits kurkgeld uitdrinken. Opvallend zijn ook de (lege) kratten West-Vleteren, bier waarvoor je vanuit Vilvoorde al enige moeite moet doen om het in handen te krijgen.

Ik vraag een glas witte wijn als aperitief en voor het eten twijfel ik even… Pizza wordt het sowieso niet, dat vind ik steevast te zwaar – ook al wordt er enkel in superlatieven gesproken over hun pizza bresaola. Bestel ik mijn usual suspect: spaghetti vongole vino bianco (€ 19,75 – verse venusschelpen en look in een wittewijnsaus)? Of toch iets anders? Zoals je hieronder ziet, kan ik niet weerstaan aan mijn geliefde venusschelpen.

In afwachting van het eten zie ik iedereen aan de grissinistokken knabbelen. Bij mijn vorige passage serveerden ze enkel een vongole pomodoro, dus ben ik tevreden dat ze tegenwoordig mijn favoriete versie van een pasta met venusschelpen op kaart zetten. Hun spaghetti vongole vino bianco komt niet in mijn erelijst, maar kan er zeker mee door: al dente spaghetti met verse vongole, look en peterselie.

Koffie en dessert laat ik aan mij voorbijgaan.

Bij het afrekenen  valt het wel op dat ze tijdens het aperitief een wijn aan € 3,95 geschonken hebben en daarna ineens zijn overgeschakeld naar € 5,95 per glas. Niet sympathiek! Over de gehele lijn helt de prijs-kwaliteitsbalans bij de dranken toch eerder over naar prijs: € 3 voor een Perrier, € 3,50 voor een cappucino, € 6,95 voor een spumante. Wat het eten betreft, vind ik de prijzen dan weer beter in balans.