*** Vlak voor de vakantie durf ik wel eens wat ‘pre-holiday stress’ ervaren. Voor mijn hoofdberoep moet de TO DO geminimaliseerd worden en ook dat bijberoep vraagt behoorlijk wat energie. En dan durf ik – tegen mijn eigen gewoontes in – al eens een blogpost laten liggen… Zo stond Taqueria Tranquilo bij mijn vertrek op 06/08/2016 naar Le Marche nog in draft. Een kleine week later kreeg ik het bericht dat Sam Dudha, één van de uitbaters van Tranquilo, zwaar gewond op straat gevonden was. Intussen is hij helaas overleden en afgelopen maandag door heel veel mensen herdacht op de Dageraadplaats. Vanzelfsprekend twijfelde ik even om deze blogpost te schrijven… Tranquilo opende gisteren opnieuw de deuren, dus laat deze post dan ook – tja, wat? – een steun zijn… ***
Mexicaanse restaurants bekoorden mij de laatste jaren niet meer, getuige het feit dat er geen enkele Mexicaan tussen de reviews op mijn ‘lekker eten’ pagina staat. Ik associeer de keuken met zware en kazige gerechten, maar wellicht komt dat door enkele mindere ervaringen bij pakweg Pablo in Gent ongeveer tien jaar geleden. Ondertussen besef ik absoluut dat Zuid- en Midden-Amerika gastronomisch aan een opmars bezig zijn. Zo maakte ik via de Ceviche kookboeklancering kennis met het culinaire Peru en zag ik een intrigerende documentaire uit de Netflix-reeks Chef’s Table over Enrique Olvera van restaurant Pujol in Mexico City.
Ook taqueria’s zitten in de lift. Als Sergio het zegt… en dan knipoog ik inderdaad even naar de laatste editie van Mijn Pop-Up Restaurant. In maart openden Hans & Sam alvast hun taqueria op de populaire Dageraadplaats. Een instant succes! Foodie-vriendin Caroline – aka Avocado van de Duivel – sprak zich uit als fan, buurtbewoner Geert bestelde er regelmatig een frozen margarita. Ik wil ook!
De eerste keer beland ik er na een etentje met een vriendin in Overzee op diezelfde Dageraadplaats, dus nogmaals dineren zou er los over zijn. Dan proef ik maar die befaamde bevroren cocktail (frozen margarita – € 8) en daarna nog een Corona (€ 3). Even bijt ik van een taco en een quesadilla, en het smaakt naar meer…
Wanneer ik er een volgende maal binnenwandel, at ik wederom al een aantal hapjes op voorhand. Dus ook nu beperken we ons met twee personen tot één menu (€ 15), dat bestaat uit één quesadilla en twee taco’s. Blijkbaar wijzigden ze recent de kaart, onze nieuwe keuze bestaat op deze zomeravond uit:
Doe maar als quesadilla de chipotle chicken en qua taco’s pulled lamb en guajillo braised beef. Je leest het, ik ben met een niet-vegetariër op stap! Alle groentenopties zullen dus voor een volgende keer zijn…
Wegens een vol terras zoeken we binnen een plekje uit. Ondanks de zomerse kleuren van het interieur resulteert dit in minder foto’s, vandaar dat ik voornamelijk terugval op de beelden die ze zelf gepost hebben op hun Facebookpagina. Geef toe, wat een uitnodigend plaatje met deze vier taco’s op één bord!
Dankzij diezelfde foodie-vriendin Caroline leerde ik quesadillas appreciëren. Hoewel ik ze thuis altijd enkel met kaas (cheddar) en veel smaakmakers (rode chilipeper, rode ajuin, lenteui, koriander, zwarte peper) maak, bevalt deze versie met gedroogde jalapeñopeper (= chipotle) en kip mij zeer zeker. Misschien moet ik thuis ook wat meer gaan experimenteren met de quesadillavulling…
taco met pulled lamb
taco met guajillo braised beef
Daarna delen we de taco’s. Het blijft een gedoe om deze dingen op een propere manier op te eten, laat staan te delen. Het leuke is dat dat simpelweg deel uitmaakt van de tacobeleving. Mijn voorkeur gaat uit naar het lam dat net zoals vele vleessoorten tegenwoordig pulled klaargemaakt wordt – wat betekent ingewreven met allerlei smaakmakers, vervolgens traag en op een lage temperatuur gegaard en tot slot uit elkaar getrokken (vandaar pulled). Eerst leerde Vlaanderen dit vooral toegepast op varkens kennen, tegenwoordig trekken we ook lam, rund, kip en ongetwijfeld nog andere vleesjes uiteen. Mijn beste pulled pork ervaring dateert nog steeds van drie jaar geleden, toen Jason van J.E.F. in de grindbakken een zwinne BBQ broodje serveerde.
Op tafel staan nog allerlei hot sauces om de taco’s extra pit te geven. Ik druppel voorzichtig en denk even terug aan die hot chili market die we vorig jaar in Londen checkten: de chilipepermarkt is sooooo BIG in sommige andere landen. Laat die invloed maar nog iets meer overwaaien… Wees welkom, red & other colours hot chili peppers!
Na het eten kunnen we wel nog een tafeltje buiten bemachtigen voor een afrondend drankje, dat van mij dit keer een alcoholvrij gemberding mag zijn. We zitten net en daar doet het al van Belgische zomer – meer bepaald regenen na een lekker hete dag. Rechtsomkeer dus en die frisdrank ledigen op een barkruk.
Sowieso beloofd dat ik nog terugkom… Om de vegetarische opties te proeven, om betere foto’s te nemen of om mij te laten overspoelen met een instant zomergevoel.
Take care, Taqueria Tranquilo!