Een knipperlichtrelatie met mijn restolijstje, dat heeft Per Bacco ongetwijfeld. Minstens vier keer toegevoegd en opnieuw geschrapt… Op een zondagmiddag zijn we na mijn voormiddagshift ter ere van Open Bedrijvendag op zoek naar een plek om iets gezellig te drinken en een hapje te eten. Instinctief denken we aan een soort koffiebar. Wanneer mijn vriend “En hier?” vraagt tijdens het Per Bacco voorbijrijden, verzoek ik meteen om te parkeren. Ideaal! Een glas wijn met wat antipasti. Geen volle maaltijd en dus minder risico.
Het interieur – inclusief de knapperd die ons onthaalt – bevalt meteen. Gewoon iets drinken en een hapje bestellen tijdens deze zondagse lunch vormt geen enkel probleem. Waarvoor dank! We mogen een tafel uitkiezen; de zaak zit voor ongeveer de kleine helft vol en we gaan tegen de zwarte muur met de grote spiegel zitten.
Vervolgens brengt de Nederlandse serveerster de kaarten. Ik heb geen zin in bubbels, dus duik ik met veel zin in de ruime wijnkaart. Iets wellicht onnozels dat ik wel apprecieer: de wijnen die per glas verkrijgbaar zijn, zijn daarom niet per se de goedkoopste en staan ook niet aan het begin van de kaart gebundeld. Je vindt ze her en der terug… We kiezen na even twijfelen beiden voor een Siciliaanse witte wijn (€ 5) uit 2011. Intussen kunnen we alvast van de prima olijven proeven: groen, donkerbruin, gemengd met paddenstoelen en look – identiek aan deze bij Kiosko. Niet zo vreemd wegens van dezelfde uitbater.
Qua antipasti twijfelen we even, maar bestellen uiteindelijk de “Assortimento di salumi artigianali con mostarda” (oftewel bordje met diverse artisanale vleeswaren geserveerd met in mosterdzaad gekonfijt fruit – € 15,50). Het bord volgt al snel in combinatie met een mandje brood: iets tussen ciabatta en focaccio, denk ik. We zijn het erover eens dat het er best lekker uitziet, maar toch geen zo’n royale portie is voor € 15,50. Dat best lekker mag een understatement genoemd worden! Dit is stuk voor stuk eersteklas charcuterie met een fascineerde soort chutney die een zoete toets geeft.
Waar ik voor vreesde wordt werkelijkheid: we zijn op dreef, we hebben zin in meer. Dus het wordt voor mij een extra glaasje van dezelfde wijn en voor mijn vriend één van de betere rode (€ 7,50 – geen details onthouden). Daarnaast vallen we tevens voor de “Antipasto dell’Oste” (oftewel bord gegrilde en in de oven bereide mediterraanse groentjes en Italiaanse kazen – € 15). Eigenlijk ligt dit tweede bord ons nog meer dan het vorige: prachtige gegrilde courgette en aubergine, gemarineerde ui, champignon, kazen, peper gevuld met tonijn en een soort overheerlijke ricottataart. Hemels Italiaans assortiment!
Voldaan en tegelijk veel meer geld kwijt dan initieel gepland wandelen we de Sint-Jacobsnieuwstraat in. Dit vraagt om een zondagse lazy afternoon… En als Per Bacco nogal zwart-witte gevoelens oproept, dan mag ik toch bij de believers gerekend worden. Al moet het gezegd dat ze alles behalve goedkoop zijn!