Waarom eens niet achteraan beginnen? Alsof je van een boek eerst de laatste bladzijde leest. Bij voorbaat mijn excuses dus voor de spoiler alert. Voor het eten zou ik wel nog terugkeren naar Paul’s Boutique Gent, voor het kader niet meteen.

We wandelen er iets voor twaalf binnen op een vrijdagmiddag en zijn de eerste klanten. Het interieur valt bij de eerste aanblik wat tegen en bij de tweede ook. Hoge tafels in inox, daarop geweven oranje kunststofmatjes vol vuile vlekken, niemand te bespeuren bij het binnenkomen, ineens wel een rondwandelende emmer met dweil. Bovendien merk ik terwijl we aan een tafel op ons eten wachten dacht er echt overal vetvlekken zitten: op de menukaarten, op de magazines, … Niet eenvoudig voor een tent die hamburgers, frieten en pasta verkoopt. Maar jullie hebben een prima poetsvrouw nodig, Paul’s Boutique!

Pasta of burger? Dat is snel beslist: voor beiden een burger. Hij pikt uit de 100% beefburgers de SEX PISTOLS (met jalapeno – € 6,50). Ik richt mij tot de 100% kipburgers en de TUTU (met verse tartaarsaus, honing en mosterd – € 6,50). Frietjes zijn niet inbegrepen, dus vragen we één portie om te delen. Of daar hun huisgemaakte tartaarsaus bij mag? Ja, waarom niet! Met onze frisdrankjes erbij landen we net onder de € 20.

We waren de eerste lunchers, maar weldra komen er nog een tiental mensen binnen. Vooral studenten, want zowel de Blandijn- als de Hoveniersberg zijn niet veraf. Onze burgers en frietjes worden afgeroepen met mijn voornaam. De grof en zonder twijfel met de hand gesneden frieten (met pel) vallen alvast in de smaak. Zo ook de tartaarsaus, al wijkt die wel wat af van wat ik mij bij tartaar voorstel. Zonder erg uiteraard, we kunnen eigen interpretaties wel appreciëren.

Ook de burger bevalt: het bruine broodje met allerlei zaadjes op is lichtjes geroosterd en vrij stevig. Een malse kipburger, de juiste smaakmakers en verse sla om het af te maken. Ik moet wel toegeven dat ik de honing en de mosterd niet meteen spot, maar laat ons daar niet over vallen. De burger blijkt bovendien handelbaar tot het eind – en dus niet ineens een wakke boel waar je niet meer mee overweg kunt. Waarvoor dank, Paul!

Tja, ik denk dat ik mijn punt al in de eerste paragraaf gemaakt heb:
lekker burger, jammer van de slordige setting.