Ergens in maart 2013 schreef ik een niet zo lovende blogpost over een teamlunch bij het Keizershof op de Vrijdagmarkt. De afgelopen jaren trokken de zonen van de originele uitbaters Lino en Ward meermaals positief mijn aandacht, door samen met Jason van J.E.F. een BBQ met pulled pork te organiseren of door tijdens de Gentse Feesten enkel en alleen in te zetten op stoverij. Bovendien ken ik inmiddels een aantal mensen die ik foodwise 100% vertrouw en daar habitué zijn.
Redenen genoeg dus voor een hernieuwde kennismaking. Die komt er op een vrijdagavond, ik zoek een no nonsense adresje om er samen met mijn meneer te dineren. Gewoon omdat het weekend is en we na een drukke week voetjes onder tafel verdienen.
Ik reserveer om 19u30, maar door een volle parking Vrijdagmarkt duurt het iets langer vooraleer we onze auto kunnen parkeren. Het moet al tegen 20u zijn als we aankomen. Bij het Keizershof zitten de ongeveer 150 eetgasten verspreid over drie verdiepen, wij krijgen een tafeltje op het middelste met voor de één een zetel en de ander een stoel als zitting.
Elise zou Elise niet zijn als ze de kaart niet al even bestudeerd had. Naast één hapje en vier voorgerechten staan er acht hoofdschotels op de kaart. Ik hou wel van zo’n focus… Dit kan alleen maar betekenen dat ze bij het Keizershof voor vers- en huisgemaakt gaan.
Lees verder →
Sommige adressen staan al jaren op mijn restolijstje en Café Camino op de Antwerpse Vrijdagmarkt is zo eentje! Ze zijn duidelijk een lunch-en-late-lunch-plek, want slechts open tussen 12u00 en 18u00 van dinsdag tot zondag. Het blijkt echt nodig dat mijn gezelschap niet veel na 12u00 arriveerde om één van de paar overblijvende tafeltjes te ‘securen’. Ik kom niet veel later aan en wurm mij tussen de andere Camino-gasten naar haar toe.
Lees verder →
Het was een eindje geleden dat we nog eens ‘van culinair deden’ met de Zesta-madammen, meer bepaald mijn ex-collega’s Kathy & Caroline van bij Medialaan (het toenmalige VMMa). De laatste date dateert van de zomer bij ORSO pizzeria in Antwerpen en het echte menuwerk – gok ik – van bij Cuines, 33 in Knokke alweer meer dan twee jaar geleden. Op dit laatste adres genoten we van een sterrenlunch ter afscheid van Caroline, omdat zij op het punt stond om voor een jaar naar Italië en Azië te trekken. Vele avonturen later pikken we de draad dus terug op bij Bistro Vintage, de tweede zaak van Thierry Theys. In zijn Michelinzaak Nuance schoven we met ons drieën ooit reeds aan tafel.
De dames zitten al aan een ronde tafel bij de – doorheen de ganse avond niet aangestoken – open haard. We hebben blijkbaar allemaal dezelfde verkeersovertreding begaan: een eenrichtingsstraat die onze GPS’en niet als zodanig geregistreerde. Dus reden we op het Kontichse platteland tussen een bomenrij tot bij het amper verlichte Bistro Vintage. Wat extra signalisatie en buitenverlichting zou ik hen wel aanraden!
Ik zit aan tafel met een kleine eter en een zwangere vrouw. Dus besluiten we om voor het driegangenmenu (€ 38) te gaan met een aantal aanpassingen voor Caroline. Zo zal zij het tweede voorgerecht (gerookte paling & rode biet) krijgen in plaats van het eerste. Daarnaast verkiest ze een à la carte hoofdgerecht boven doorbakken hert: 100% Wagyuburger (sesambun, home-made ketchup, gebakken ui & spek, “Vintage”-frieten). Deze burger kost € 28 en er zal logischerwijs dan ook een meerprijs gerekend worden.
Lees verder →
Op een zaterdagavond zonder reservatie in een levendige stad een restaurant zoeken, je mag dat gerust een uitdaging noemen. En toch ben ik zo onvoorbereid geweest om niets culinairs te boeken voor onze minitrip naar Rotterdam. Dan maar even surfen tijdens het vooravonddutje van mijn meneer, op TripAdvisor en zo meer. Ik raak gecharmeerd door Dertien en in het bijzonder door de spectaculaire muurhoge menukaart die bestaat uit individuele lettertjes op houten schappen. Echt wel een plaatje!
Ze vertellen mij aan de telefoon dat ze helaas volzet zijn, maar dat ze de bar wel vrijhouden voor binnenvallers en op het eigenste moment nog twee plaatsen daar ter beschikking hebben. Toeme! We moeten nog douchen en een eind wandelen, dat halen we nooit. En dat blijkt ook wanneer we er aankomen. Ze raden ons echter aan om ergens in de buurt te gaan ‘inpilsen’ en dat ze ons binnen 30 à 45 minuten opbellen wanneer er terug plaats is. Akkoord. We drinken een Belgische geuze bij Proeflokaal Reijngoud en wachten tot mijn telefoon rinkelt. Dat doet het ding binnen de beloofde tijdspanne.
Lees verder →
We zijn ongeveer 30 minuten in Rotterdam – bij onze eerste keer in de stad – als we koers zetten richting Markthal voor de lunch. Eerst doorkruisen we de hal en lonken naar typisch Nederlands lekkers zoals kibbeling of broodje kroket. Maar het is de grote Aziatische supermarkt met een eetzone in hetzelfde pand die het haalt: Wah Nam Hong, blijkbaar een kleine keten met enkele winkels in zowel Rotterdam als Den Haag.
De eettoog bij het raam met bovenzicht op de hal trekt meteen mijn aandacht. Helemaal mijn ding, zo’n plekje! We krijgen de kaart en bestellen niet veel later elk een Singha bier, een aantal hapjes en een maaltijdsoep per persoon. Even een Thailand throwback, het land waar we vorig jaar drie weken rondreisden.
Lees verder →
