Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.
Volkscafé ’t Werftje aan de kaai van Zeebrugge onderging recent een fikse renovatie. De perfecte aanleiding om eindelijk die befaamde garnaalkroketten te gaan inspecteren!
Op een zonnige middag parkeren we bij het ietwat verscholen gebouwtje in de haven. Ik gebruik bewust een verkleinwoord, want het aanpalende terras blijkt groter dan het café zelf. Buiten staan enkele koppels aan te schuiven, wij sluiten aan.
Tijdens het wachten checkt een hartelijke ober – met een rauwe kreeft in de hand – of we alvast iets willen bestellen. Dat mag cava Don Jaime (€ 4,50) en witte huiswijn (Long Beach, Chenin Blanc uit Zuid-Afrika – € 3,90) zijn. Enkele minuten later krijgen we een tafel.
Eén ding staat vast: garnaalkroketten. ’t Werftje verkoopt de (garnaal)kroketten uit het vuistje, met een fris slaatje of als groepsformule met tien exemplaren op één bord. We vragen elk één stuk (€ 3,90), die worden puur geserveerd met citroen, peterselie en bestek. En het klopt: ze zijn hemels. De perfecte korst vanbuiten, smeuïg en mooi naar fumet smakend qua vulling.
Daarna lonken we naar de zeevruchten – iets wat vroeger volgens een grijsharige buurman niet op de kaart stond bij Mike en Herlinde. De vers gekookte Noordzeekrab wordt vandaag helaas enkel als deel van de plateau fruits de mer verkocht, dus kiezen we het trio van schaaldieren (€ 25). Dat blijken grote roze garnalen, langoustinestaartjes en (kleine) grijze garnalen met cocktailsaus. Daarbij liggen tevens verrukkelijke nog lauwe wulken.
We besluiten om af te ronden met een royale kom vissoep (€ 8), geserveerd met rouille, gemalen kaas en brood. Deze eenvoudige en toch smaakvolle soep met veel groenten en witte vis lepelen we met veel plezier op.
’t Werftje, de garnaalkroketten en de sfeer charmeren. We begrijpen de fans en vervoegen de schare. Onze nieuwe vaste stop in Zeebrugge!
Door een samenloop van onvoorziene omstandigheden beland ik op een vrijdagnamiddag zonder lunch achter de kiezen in Antwerpen. Ik heb een uurtje tot aan mijn volgende meeting en wil de gelegenheid gebruiken om iets nieuws + snels + doorlopend opens te testen. Met die verwachting wandel ik naar Fish a’gogo op de Handschoenmarkt vlakbij de Kathedraal en de Grote Markt.
Lees verder →
Het was tijdens ‘mijn Gentse Food Feesten 2016 #GFF16’ projectje dat we toevallig op Nunchi. stootten. Op de hoek van de Baudelostraat, vlakbij het gelijknamige park, deden ze tijdens de tiendaagse van test-test-test. Wij zagen en proefden dat het goed was…
Genoeg reden dus om terug te keren wanneer ze daadwerkelijk en ‘voor echt’ open zijn. En dat terugkeren doe ik samen met een ex-collega’tje. We spreken er op een weekdag om 12u00 ’s middags af, beiden arriveren we met wat vertraging. De terrastafeltjes zitten reeds vol, binnen passen we wel nog aan een eettoog bij het (openstaande) raam. Zo vang ik toch rechtstreeks zon op mijn gezicht. Een meer dan zalig nazomers gevoel op de eerste dag van de herfst!
Het frisse interieur met wit, hout, kurk en een roze flamingo bevalt. De eveneens frisse jongedame die de bestellingen opneemt en rondbrengt moet haar uiterste best doen om te volgen met zowel binnen als buiten mensen die ter plekke eten of meenemen. Dat geeft ons meer dan voldoende tijd om de kaart te bestuderen; elk nadeel hebt z’n voordeel.
De eerste keuze = een bento box van € 8,50 (1 x vlees/vis/veggie, 1 x groenten, 1 x koolhydraten) of € 12,50 (1 x vlees/vis/veggie, 2 x groenten, 2 x koolhydraten). Beiden denken groot en dus moeten we minder elimineren van deze kaart…
VLEES/VIS/VEGGIE
- beefroll met enoki – yes
- lenterolletje met tofu – no
- gestoomde makreel – no
GROENTEN
- gestoomde paksoi – yes
- salade van lotuswortel – yes
- kimchi – no
KOOLHYDRATEN
- noodles – yes
- koreaans pannenkoekje – yes
- rijstballetjes met rode bonen – no
We kiezen bijna identiek, alleen prefereert Jole kimchi in plaats van lotuswortel. Daar drinken we Nunchi gingerbeer (€ 3) en citroenlimonade (€ 2,50) bij.
Na een behoorlijk eindje wordt ons geduld beloond met deze beeldige bento…
Lees verder →
Een restaurant op de achtste verdieping van het MAS, dat vraagt om hoge verwachtingen. Voeg daar nog eens twee Michelinsterren aan toe en we mogen van ’torenhoog’ spreken. Ik word om het compleet te maken uitgenodigd om een bijna-jarige te vergezellen – zij het als vervangster van the usual birthday suspect, maar daar kan ik mee leven…
We melden ons tegen 12u30 aan op het gelijkvloers en krijgen een lift naar boven. Daar volgt een tafel met panoramisch uitzicht op de Schelde en onder andere Bocadero.
De eerste keuze van de dag laat ik aan de birthday boy (genaamd @gtje) over: een glas champagne van huismerk Ruinart. Enwel, ja! Ik wou net hetzelfde zeggen… Ook de tweede keuze laat ik aan hem over: hij twijfelt niet lang over ‘all the way’ en dat betekent 8 succulente – ik citeer letterlijk de menukaart – bereidingen met aangepaste wijnen (€ 265). Zelf corrigeer ik wel even bij dat laatste, want ik verkies de laatste jaren steevast een BOB-arrangement bij X-gangenmenu’s om op een enigszins heldere manier zo’n culinaire trip door te komen. Geloof me, ik beleefde ooit enkele andere sterrenervaringen waarbij de desserts achteraf niet meer dan een wazige herinnering bleken…
Goed, daar gaan we dan! We toasten met de bubbels en de bijhorende stoet amuses.
taco, maïs, ceviche, jalapeño (achtergrond)
stro-aardappel, gerookte paling, mierikswortel (voorgrond) Lees verder →
