Op de tweede dag van Dutch Design Week dwalen we ietwat katerachtig door het centrum van Eindhoven. Na een bezoekje aan de Graduation Show van de Design Academy Eindhoven rammelen de magen, maar heerst de onbeslistheid. We twijfelen, weifelen, aarzelen en alle mogelijke synoniemen om uiteindelijk bij Italiaan Mangiare binnen te stappen in de Kleine Berg. Op het binnenterras zitten behoorlijk wat mensen, wij kiezen er echter voor om ons in de warmte binnen te nestelen.

De menukaart blijkt bijzonder uitgebreid met pasta’s, pizza’s, andere hoofdgerechten en ook een hele resem aantrekkelijke voorgerechten. Het is in die sectie dat ik blijf hangen bij de vitello tonnato (€ 14,50). En even later ook nog bij de Zeeuwse oesters (€ 3 per stuk), waarvan we er zes bestellen om er dan elk twee van te kunnen opslurpen.

Ik hou het alcoholloos met een Cola Light. Eén heer gaat voor prosecco en ik kan alvast verklappen dat ze na de oesters de rangen sluiten met elk een glas rode wijn.

De oesters zijn vlezig, vers en zilt. Met elk twee stuks raken we volledig opgekikkerd. Alleen wel jammer dat het daarna bijzonder lang duurt vooraleer de hoofdgerechten verschijnen. Zo lang dat we alle tafels rondom ons beginnen te indexeren: wie bestelde voor ons, wie hoort achter ons in de wachtrij, …

Na een klein uurtje verschijnen onze bestellingen dan toch. Voor mij komt een ruim bord met dunne sneetjes gebakken kalfsvlees te staan. Onder de sneetjes ligt wat sla, bovenaan de typische tonijnmayonaise met kappertjes. Een perfecte lunch, wat mij betreft!

Mijn gezelschap verkiest de pizza parma en de penne met gerookte kip en funghi, waarvan ik de prijzen vergeten ben. Bij beiden geen klachten, behalve dat de portie misschien net iets te ruim is. En mijn meneer vindt kerstomaten op een pizza parma maar niets. Wanneer hij trouwens om pikante olie vraagt (iets vrij standaard in Belgische pizzeria’s), duurt het wachten opnieuw erg lang. Even later blijkt waarom: ze hebben die pikante olie à la minute bereid en dat proef je blijkbaar – positief bedoeld!

Nog een rondje drankjes bestellen durven we niet meer gezien de lange wachttijden. We willen graag nog iets van Dutch Design Week zien. Tot slot nog een hilarische typo die ik jullie niet wil onthouden… Overal hangen krijtbordjes rond met suggesties, zo spot ik er eentje in de binnentuin met als tip van de dag SLIPTONGETJES!

•••

UPDATE >> Ik kreeg zonet een e-mail van de vriendelijke Sara Verlinde om mij te wijzen op mijn iets te enthousiaste gegniffel. Het zijn dus wel degelijk sliptongetjes! Echt? Oei! Mijn excuses, Mangiare! Ik zal het nooit meer doen.
http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/745/slibtong_sliptong/