Het voelt als mijn blogplicht om deze post te starten met een link naar een artikel van alweer acht jaar geleden, toen ik bedacht welk restaurant ik ooit zou willen openen… Doorheen de jaren evolueerde mijn smaak, wel bleef de liefde voor eitjes overeind.
Vanzelfsprekend ben ik benieuwd naar Luv L’Oeuf, de eerste Gentse zaak met ei als rode draad. Ik arriveer iets na het middaguur in de Nederkouter. Intussen stuurt mijn gezelschap een sms dat ze de tram boven de fiets verkoos wegens een regelrechte drashbui. Zij werkt in de buurt van het station, dus slechts enkele haltes van tram 1 verder.
De zitkeuze blijkt te variëren van helemaal achterin tot vooraan bij het raam. In een straat als de Nederkouter hou ik van de toog tegen het raam: mensen in alle maten en vormen komen voorbij. Haastig stappende vrouwen die het de regen niet gunnen hun kapsel te ruïneren, fietsende studenten die behendig de tramsporen ontwijken, een taxichauffeur die met enige beroepstrots gebruikmaakt van zijn gereserveerde strook…
Ik laat me wegzakken in de net iets te diepe zetel van donkergroen velours tot mijn vriendin binnenstapt. Zij ontbeet hier al eerder, in mijn geval ontdek ik voor het eerst het breakfast all day concept. In een zaak die elke dag een ode brengt aan eieren klinkt het logisch dat ze die eitjes niet bij eender wie kopen: op hun website loven ze hun leverancier, meer bepaald eierboeren Johan en Christine Martens-Lagrou uit Oostkamp.
Wie mij een beetje kent, weet dat ik mij als lunch niet snel zal wagen aan een croissant of American pancakes. Gelukkig houden ze bij Luv L’Oeuf meer dan voldoende rekening met de hartige mensen… Ik twijfel even over de wafels met pulled pork, uiteindelijk hak ik de knoop door en land bij de huevos rancheros (€ 15). Graag met een glaasje rosé (€ 4 – Cinsault) erbij. Naast mij wordt er voor de shakshuka (€ 15) geopteerd en ze stelt verder voor om de frietjes van zoete aardappel (€ 6) te delen. Deal!
De frietjes van zoete aardappel komen eerst. Allez, eigenlijk komen de gulle glazen voortreffelijke rosé nog eerder… Ik proef een frietje en weet meteen dat ik me zal mogen inhouden om niet meer dan 50% van dit potje naar binnen te werken. Bijzonder geslaagde bataatfrietjes! Ik vraag mij wel af hoe ze die bakken (in de frietpot of de oven), maar vergeet uiteindelijk om mijn bakvraagstuk voor te leggen.
Over naar de kern van de zaak: eitjes. Mijn huevos rancheros – heerlijke naam toch – worden geserveerd in een stijlvolle gietijzeren pan. Op de bodem ligt een tortilla met daarop twee eitjes, tomatensalsa, chorizo, zwarte bonen, avocado, zure room, koriander en limoen. Wat mij betreft een ideale lunchportie en ook de smaak zit meer dan goed! Al blijft het wel een vrij eenvoudig gerecht dat een beetje hobbykok thuis ook in elkaar kan boksen. Uiteindelijk kom ik bij Luv L’Oeuf vooral voor het genot en het gemak van de voetjes onder tafel – of eigenlijk eerder toog – te mogen schuiven.
Aan mijn linkerzijde wordt eenzelfde pannetje met shakshuka leeggelepeld. Languit wordt de shakshuka omschreven als twee eitjes in een saus van tomaat, aubergine, specerijen en groene kruiden met flatbread. Ik mag even proeven en knik goedkeurend. Ook dit gerecht spat van het smartphonescherm af en het lijkt wel alsof ze in de Nederkouter 30 bijzonder goed beseffen dat er bij hen nogal wat Instagrammekes zullen gemaakt worden.
Met dank aan het team van Luv L’Oeuf om mijn eitjesliefde te voeden…
In Gent dan nog. Op wandelafstand van mijn werkplek.