Sommige eetgelegenheden hebben toch hun locatie mee… Neem nu Little Tokyo, een Japans restaurant met een topterras gelegen aan een fotogeniek kruispunt in Elsene.

Foto: Brussel’s Kitchen

Ik kom er voor een vrijdagse lunch, maar kijk eerst even verrukt rond. Leuke plek!

Een krijtbord presenteert de lunch, daarvoor pas ik wegens te veel lekkers op de kaart: allerlei (in het Frans omschreven) voor-, hoofd-, bij- en nagerechten. Ik ben in eerste instantie wel wat in de war over de prijzen; de bestelnummers vóór de gerechten lijken qua grootte-orde te kloppen, maar in tweede instantie blijken die prijzen lager te liggen en dus bijzonder goed mee te vallen.

Van bij de ‘entrées’ bestel ik vier bordjes.

AUBERGINE PONZU (grillé), zestes d’orange, coriandre, bonita flakes (€ 7,5)
Ongelofelijk zacht gegaarde aubergine met zeste van appelsien, koriander, schilfers of chips die we niet meteen kunnen thuisbrengen en na een achteraf-check op de menukaart van bonita (een tonijnachtige vis) blijken te zijn…

TAKO-AGE, poulpe en beignets légers, citron et sel d’algues (€ 8,5)
Absoluut lekkere beignets van octopus met kimchi…

TEMPURA DE LEGUMES de saison, crème de sésame aux herbes (€ 8,5)
Fenomenale tempura van zoete aardappel (lekker), pastinaak (ook lekker), lotuswortel (we gaan de hoogte in) en spruitjes (jawadde, wat was dat allemaal…)! Ook het sausje erbij wordt aan beide kanten van de tafel gesmaakt.

CALAMARS GRILLES déglacés au soja, ail, aneth, poireaux grillés au paprika doux fumé et pickels de chou rouge (€ 8,5)
Gegrilde calamares vind ik doorgaans lekker, hier treft vooral de combinatie met eerder eenvoudige groenten mij: doodgewone prei en oer-Vlaamse rode kool.

Wat een plaatje als je even het vogelperspectief neemt!

Daarna volgt nog een zogenaamde hoofdschotel die tevens midden op de tafel een plaats krijgt: BXL TOKYO, moules et coques cuites à la vapeur de saké, soja et parfum de sauge, tempura de patates douces (€ 15). Beetje een bummer dat dezelfde schijfjes van zoete aardappel terugkeren bij de hoofdschotel, maar de combinatie van mosselen en kokkels zorgt er al snel voor dat ik mijn mond houd. En vooral: wat een kokkels, zelden at ik zo’n volume- én smaakvolle kokkels…

Afronden doen we buiten op het terras met een koffie en dan toch maar een stukje citroentaart om te delen. Ik zou wel gek zijn om hier niet terug te komen…