De Vitrine staat al een tijdje te koop. In afwachting van wat de toekomst brengt, wordt deze plek tijdelijk – tot ergens in mei – een Mexicaanse pop-up met de rollende naam La Chaparrita. Je vindt hen via de Facebookpagina van De Vitrine of op hun eigen Instagramaccount; Kobe Desramaults volgen is ook een optie.
Op een woensdag zoek ik na een drukke dag een adresje om even tot rust te komen en mijn hoofd uit te kunnen zetten. En dan popt La Chaparrita op. PUUURFECT!
Onderweg naar huis bel ik even om te informeren of reserveren noodzakelijk is. Blijkbaar niet, behalve als je met een groep van meer dan acht personen van Mexico wil doen. We zetten koers richting de Brabantdam en verkiezen de eetzaal achterin boven de toog in het eerste deel van De Vitrine. Deze zit ongeveer halfvol en wij installeren ons tegen de muur. De boxen blazen leuke (hiphop) deuntjes, de sfeer zit goed…
Wat valt er te bikken?
We besluiten om te starten bij het begin, de snacks dus: graag voor ons de taco (€ 3) én de empanada (€ 4). Daarbij wil ik één van hun Mexicaanse frisdrankjes van het merk Jarritos proeven, doe maar de lime-smaak (€ 2,80). Ondanks de vrij fluorescerende kleur proeft het gifgroene goedje goed.
Jarritos lime
taco met gefrituurde vis
empanada met pompoen
De taco en de empanada blijken klein maar fijn. Dat kleine kon ik wel verwachten op basis van hun prijs, dat fijne kon eigenlijk eveneens als je hun gastheer (Kobe dus) een beetje kent. Ik proef meteen dat La Chaparrita de doorsnee Mexicaan of taqueria probleemloos overstijgt. En zo hebben we het natuurlijk graag…
Daarna gaan we verder met de starters: tostada (€ 9) en The Donald (€ 12).
tostada met shiitake en rode ui
The Donald cheeseburger
Omdat de tostada de taco qua oppervlakte niet substantieel overtreft, vind ik deze dan weer aan de dure kant. Desalniettemin geniet ik van de krokante bodem met een crème van vermoedelijk cheddar, shiitake, rode ui en koriander.
Dan valt er een klein gaatje tot aan de burger. Dat Mexicanen (en een substantieel deel van de wereldbevolking met hen) niet meteen tuk zijn op de nieuwe Amerikaanse president valt absoluut te begrijpen. Een muur, wie wordt daar nu vrolijk van? De 100% Mexicaanse jongens van La Chaparrita zetten de cheeseburger met bacon & cheese dan ook met de juiste framing op tafel. Absoluut om duimen en vingers (verplicht) van af te likken, uiteraard wel het minst Mexicaans van de ganse avond.
Tot slot twijfelen we even over al dan niet, één of twee hoofdgerechten. Uiteindelijk bestellen we toch nog de chicken mole (€ 20) en de fish (€ 18).
chicken mole
zeeduivel met witte kool
Deze laten wel vrij lang op zich wachten… Misschien komt dat omdat we geregeld grote hoeveelheden eten voor een groep die in een aparte ruimte op het eerste verdiep zit zien voorbijkomen. Mijn alziend oog ontwaart ook enkele zaken die niet op de kaart staan: gehalveerde & gegrilde Chinese kool en geroosterde krabben. Mijn speekselklieren krijgen het lastig bij deze laatste. De obers beseffen ineens dat we al relatief lang droog staan, dus komen ze snel melden dat het nog max vijf minuten zal duren en dat blijkt ook te kloppen.
Ik was eerlijk gezegd helemaal vergeten dat de chicken mole een halve kip inhoudt – en mijn vriend duidelijk idem dito. Deze kip werd gegrild en overgoten met een pittige saus op basis van onder andere chocolade. Erg bijzonder van smaak, bovendien nog lekker ook. Hetzelfde kan ik zeggen over mijn visje: het stuk zeeduivel en de gegrilde kool krijgen het gezelschap van een stevige Mexicaanse salsa die niet slecht zou scoren bij Scoville (ik typte eerst Scofield – damn you, Prison Break!). Oef! Helaas blijken we nog maar eens te gulzig, want de kip delen was wellicht een verstandiger keuze. Tussen ons in staan op tafel verder tevens kommetjes met rice (€ 3) en (witte) beans (€ 3) – vaste waarden bij een Mexicaanse maaltijd.
We sluiten hierna meteen af, rekenen af aan de bar en wandelen tevreden buiten! Nog tijd tot eind mei, dat moet lukken om nogmaals Mexico te voelen / proeven voor de sluiting van deze pop-up…