Een paar jaar geleden noteerde ik Retranchement – in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden gelegen in Zeeland, nabij Sluis – op mijn ‘uitlijstje’, op aanraden van mijn ouders. Ze wandelden daar op de wallen rond het stadje en dat is exact waar ik aan denk om op een pinkstermaandag als uitje in te lassen… Jawadde! Wat een plaatje!
Nog voor we goed en wel aan de wandeling beginnen, lopen we voorbij Grenzeloos. Tijdens een vorige passage door Retranchement (onderweg naar Pure C in Cadzand, denk ik) brandde ik dit restaurant ooit al op mijn netvlies. Ik herinner mij nog dat ik het toen online opzocht en de prijzen aan de hoge kant vond. Anno 2016 vind ik het best meevallen, geen idee of dat aan hen of aan mij ligt.
Na onze wandeling houden we er halt voor een drankje: een glas rosé en even bedenktijd om te beslissen of we zo in de late namiddag al ons avondmaal willen eten. Onze dienster bevestigt dat de keuken open is. Zelf ben ik meteen verkocht… Ik heb pakken zin om bij Grenzeloos te eten, ook al wacht er thuis eten in de frigo. Het duurt iets langer om mijn wederhelft te overtuigen. En tegen dat ik naar binnen ga om te zeggen dat we effectief graag iets willen eten, krijg ik van de eigenares te horen dat de keuken pas om 18u00 terug opengaat… Even van mijn melk, maar goed. Ik overleg en de oplossing ziet er als volgt uit: we doen een extra wandeling doorheen Retranchement en keren tegen 18u00 terug om daarna binnen te dineren. Perfect!
Ondertussen kunnen we wel al een plankje charcuterie (€ 16) krijgen en ik moet zeggen dat ik daar al van onder de indruk ben. Dat belooft… Ik ben in het bijzonder geïntrigeerd door die witte sneetjes, volgens mij puur vet. En ook de rest van het flinterdunne vlees blijkt indrukwekkend van smaak. Helemaal klaar om mijn grenzen te verleggen!
Na onze wandeling vragen we of het nog lukt om het aperitief buiten te consumeren. Dat kan. We bekijken de wijnkaart en besluiten om voor een fles Pouilly Fumé van Domaine Fampeau (€ 32) en de calamares (€ 11) te kiezen… De wijn smaakt, maar maakt geen verpletterende indruk. De inktvisringen daarentegen. Ik durf zonder verpinken zeggen dat dat mijn lekkerste ooit waren. Alleen al daarom zou ik terugkeren naar Grenzeloos!
Grenzeloos specialiseert zich in grillgerechten. Gezien ze zo dicht bij de Noordzee liggen, staat er uiteraard heel wat vis op de menukaart. Maar vooral de verschillende runderrassen steken de ogen van mijn vriend uit. Uiteindelijk landt hij toch bij de zeetong (€ 38) met – fantastische, je ziet ze in de achtergrond van de foto hieronder – frietjes.
Ik twijfel lang tussen de zeetong of de kabeljauw, spaghetti, schelpdieren (€ 32) en land bij mijn laatste keuze. En ik moet toegeven: NOOIT had ik verwacht zo’n schitterend bord voor mijn neus te krijgen. Nu ik erover blog, moet ik mijn speekselklieren opnieuw bedwingen. Onze mooie borden blijken te bestaan uit keramiek dat van wit naar donkergrijs kleurt. Daarop ligt in mijn geval spaghetti met mosselen, venusschelpen en scheermessen. Daarbovenop komt dan nog eens een stevig stuk op vel gebakken kabeljauw en een verzorgd slaatje maakt mijn bord méér dan af.
Ik geniet. En dan kan ik al eens overdrijven in het aantal keren dat ik zeg hoe lekker en hoe niets-op-aan-te-merken ik het vind… Maar goed. Grenzeloos was dus grandioos. We komen terug om het vlees te proeven en even te vergeten dat we dan in ZEEland zijn.