Na ons topavondje bij Willem Hiele besluiten we de volgende dag om de duinen in te trekken, onder meer op zoek naar wilde asperges. We zien een zeewaardige afsluiter na deze zandwandeling wel zitten en omdat de garnaalkroketten de dag voordien op de dijk van Koksijde niet veel soeps bleken, durven we zelfs nogmaals te dromen van garnaalkroketten… Dit keer zoeken we ons garnaalgeluk bij Estaminet De Peerdevisscher, een authentiek adresje naast het Visserijmuseum in Oostduinkerke . Ik ben instant fan!

Foto: Libelle Lekker – https://www.libelle-lekker.be/artikelen/193545/17-adresjes-koksijde-oostduinkerke

We zoeken een schaduwrijk plekje, alleen blijken de meeste tafels onder de parasols bezet. Bijgevolg schuiven we een tafeltje aan de zijkant van het terras nog wat verder opzij om zo wat schaduw van een boom mee te pikken. Op het terras zit een breed scala aan leeftijden: van fietsende gepensioneerden tot gezinnen met piepjonge kinderen. Een levendige mix!

Voor de ‘grote kaart’ met onder andere in boter gebakken tongskes moet je reserveren, gelukkig zijn wij die middag vooral uit op een kleine vangst: garnaalkroketten. Aan onze tafel wordt er eensgezind gekozen voor garnaalkroketten met brood (€ 14) en een frisse pint (€ 2,50). Andere opties voor een kleine honger zijn bijvoorbeeld tomaat garnaal of een boterham met – je raadt het nooit – garnalen of preskop. Om helemaal in de garnaalmodus te komen, lijkt een portie ongepelde garnalen (€ 5) als hapje ons een gepast extraatje.

Ook in een überauthentieke zaak als Estaminet De Peerdevisscher staat men blijkbaar open voor hip servies in email. Tegelijk past het retrokarakter van email natuurlijk wel bij het kader. Garnaaltjes pellen in de thuisbasis van de garnaalvissers te paard, met wat schuim van die pint op je bovenlip. Wat wil een mens nog meer op een zonnige zondag?

Niet veel later zijn ze daar: twee garnaalkroketten, met als daarbij nog wat gepelde garnalen en een partje citroen. In een metalen kommetje piept een kleine salade met overduidelijk kraakverse kropsla en enkele schijfjes tomaat. Het (lichtbruine) brood komt in een mand op het midden van de tafel te staan, samen met wat mayonnaise. Mijn enige verbeterpunt? Huisgemaakte mayonnaise, dat zou het helemaal af maken.

Met een brede glimlach rekenen we af (€ 81 in totaal) en trekken we Gentwaarts.
O ja, ik kom sowieso nog eens terug voor de tongskes én met kleine Georges!