Ook na een tweede bezoekje aan baby Noor zoeken we een plek om in Ieper of omgeving iets te eten. Mijn moeder stelt voor om naar Eetkaffee Steenstraete in Bikschote (vlakbij mijn grootouders in Boezinge) te trekken. Eigenlijk had ik eerder zin in Aziatisch, maar dat blijkt geen evidentie in het Ieperse en het enthousiasme daarvoor is bij mijn ouders overigens onbestaand. Dus haal ik een fijne herinnering aan een familiefeestje bij Steenstraete op en rijd daar samen met mijn vriend naartoe – in een soort van kolonne, want mama en papa zijn apart tot bij hun kersverse kleindochter gereden.
Steenstraete zit nog correct in mijn geheugen: een volks eetcafé – een spelling die mij trouwens meer ligt dan ‘eetkaffee’ – zonder poespas en met een gezellige drukte. Eetgasten in twee verschillende zalen en stamgasten aan de toog. Meteen valt mij de joviale en erg professionele bediening op; om de één of andere reden professioneler dan ik van een plek als Steenstraete verwacht. Eerst worden de drankjes gekozen: biertjes voor mijn gezelschap, Tönissteiner voor mijn geheelonthoudende zelve.
Vervolgens bestellen de drie metgezellen de specialiteit van het huis: ‘ons gekende “grillpannetje met scampi”‘ (€ 19,90). Ik twijfel, want dat sissende scampipannetje ziet er in het voorbijkomen erg aanlokkelijk uit. Mijn moeder is er overigens wild van en hoeft eigenlijk zelfs niet meer op de kaart te kijken bij Steenstraete. Maar dan willig ik mijn hang naar Aziatisch in door voor de tom kha gai (typisch Thais gerecht met kip & scampi – € 22,50) te kiezen. Even vraag ik mij af of de eigenaar misschien met een Thaise dame samen is. Deze clichégedachte wordt meteen ontkend door de ober. Hij is zo sympathiek om er ook bij te vermelden dat mijn Oosterse soep toch een 25tal minuten bereidingstijd vergt. Hoewel we allemaal al wat hongerig zijn, vinden we dat niet onoverkomelijk.
Rondom mij volgen eerst de borden, vervolgens de extra bestelde slaatjes en tot slot de gloeiend hete grillpannetjes. Papa en mama ruilen nog, want zijn scampi waren nogal stevig gebakken. Als laatste komt mijn tom kha kai op tafel, vergezeld met een kommetje plakrijst. De gelijkenissen met wat je bij een echte Thai in pakweg Gent zou eten, zijn op het zicht en afgaand op de smaak weliswaar eerder gering. En toch lepel ik met veel graagte deze verwesterde versie op: een bouillon met kokosmelk, een forse vleug curry, veel groenten, koriander, veel (net overgare) kip en kloeke scampi. Ook de rest smult tevreden van hun gegrilde scampi met gevulde aardappel, warme tomaat en sausje. Een slimme keuze trouwens van mijn ouders om daar wat extra groen bij te bestellen.
Van mij mogen er zeker nog familiefeestjes bij Steenstraete ingepland worden!