Wat doet een mens vooraleer koers te zetten naar de cd-voorstelling van Flip Kowlier in de Vooruit? Drie keer raden? Een mondje eten! Even nadenken waar dat kan op een zondagavond in de buurt van de 100-jarige concertzaal brengt mij bij Eethuis De Fobie. Een last-minute telefoontje later blijkt dat er nog een tafel voor vier vrij is.

Perfect! Nog geen half uur later parkeren we al in de Lange Violettestraat. Er zitten best al wat tafels vol in dit eethuis met naar schatting 25 couverts. Wij installeren ons ongeveer in het midden. Het interieur ligt in lijn met wat ik op de website over hun keuken lees: lekker, eerlijk en gezellig. Lekker klinkt misschien wat vreemd in de context van inrichting, maar ik denk wel dat jullie weten waar ik naartoe wil. De gastvrouw legt ons de menukaarten voor en de selectieprocedure kan beginnen…

Een bijkomende moeilijkheid ligt in het feit dat je per tafel bij De Fobie maximum drie gerechten mag bestellen. Met vier personen valt dat nogal mee. Gelukkig kiezen de beide heren spontaan gezamenlijk voor de salade met scampi’s gebakken in curry, appeltjes en verse frieten (€ 18,50). Zo kunnen de dames hun absolute zin doen. Wat attent van de heren! Mijn vriendin selecteert de vegetarische lasagne met zuiderse groenten, geitenkaas en krokant broodkruim (€ 15). Ik land uiteindelijk bij de gegratineerde cannelonni met kruidig lamsgehakt (texel), tomatensaus en aubergines (€ 17). Toch even gegoogeld of die Texel tussen haakjes zoals vermoedelijk op het Nederlandse Waddeneiland slaat en dat blijkt inderdaad om een schapensoort te gaan die origineel daar vandaan komt.

Qua drankjes verkies ik de witte huiswijn. Die drinkt lekker weg. Zo lekker zelfs dat de vriend zijn uiterste best moet doen om ook nog een glaasje te scoren. Verder vragen we een grote fles spuitwater op tafel.

We moeten even wachten op ons eten, maar daar zijn we op voorbereid… Bij Eethuis De Fobie maken ze namelijk alles vers, vandaar ook die beperking tot drie keuzes per tafel. Door het gelimiteerde aantal couverts kunnen we echter gemakkelijk meevolgen wanneer wij aan de beurt zijn en dat is binnen de perken om nog het grootste deel van het voorprogramma – en dat zijn de Fixkes – mee te pikken.

Wanneer mijn ovenschotel verschijnt, ben ik eigenlijk al puur op basis van de mooi ogende cannelonni overtuigd. Voor mij staat een perfect gegratineerd pastagerecht dat fris gehouden wordt door de afwerking met ijsbergsla en rucola. Bovendien lost het bord geheel in wat de menukaart belooft: pittig gekruid lamsgehakt met aubergine in een tomatensaus die door de prima dosering niet overheerst. Tegenover mij tevens twee tevreden smullende heren: ze vinden de combinatie van een royale berg sla, goed gebakken scampi, uitnodigende appel en overduidelijk huisgesneden frietjes top. De veggielasagne tenslotte bevalt eveneens. Iedereen content, en deze boodschap brengen we dan ook over aan de gastvrouw die oprecht bedankt voor het compliment.

We komen terug naar deze lekkere, eerlijke en gezellige keuken. Misschien wel om ons aan de biefstuk met à la minute gemaakte pepersaus en verse frieten te wagen. Want man, wat steekt die bij het voorbijkomen de ogen uit!