Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.

Na klachten over geurhinder gooide Chix in Onderbergen het concept helemaal om van kip aan ’t spit naar lasagna all the way met Eat Love Lasagna.

We starten onze Italiaanse avond met een glas Jungling (€ 5,90 – Riesling) voor mijn vriend en een Green Heart (€ 5,90) cocktail met selder, kervel, lavas, appel en bergamot voor mij. Grasgroene sapjes met groenten en fruit kunnen mij doorgaans bekoren. Ook hier.

Vrij snel laat ik mijn oog vallen op de tasting menuformule (€ 35). Ik antwoord automatisch affirmatief als de ober vraagt of we dit menu tweemaal willen.

Even later krijgen we een plank met fritura mista van groenten (wortel, bloemkool en aubergine) en mini-mozzarella in buikspek van Cuore di Puglia. Verder wordt de tafel gevuld met focaccia, hummus van kikkererwten en gazpacho – een Spaans omwegje. Hoef ik nog te zeggen dat dit een stevige starter is? Gelukkig smaakt alles o zo vers en huisgemaakt! En nu begrijp ik ook waarom de ober ‘Tweemaal?’ vroeg…

Ondertussen laat de bediening toch wat steken vallen. Mijn vriend slaagt er dan toch in een glas rood (€ 6 – Salbide, Tempranillo) vast te krijgen en kort daarna verschijnt een groot rechthoekig bord met vier soorten lasagna, een mix van de rode (Pomodoro) en witte (Bosco, Carota en Formaggio) variëteiten. Te veel smaken om in detail te treden, ik hou het bij stuk voor stuk smakelijk en ook wel origineel. HIerbij horen nog contorni, groenten als bijgerechten die de toch wel zware pastamaaltijd wat moeten verlichten.

We zijn eerst blij met de adempauze voor het dessert. Na meer dan een half uur beginnen we ons toch wat zorgen te maken en omdat de temperatuur binnen oploopt, vragen we of we naar het terras mogen switchen. Dan blijkt dat ze ons eigenlijk helemaal vergeten zijn! We koelen buiten af met hun hartvormige wafels – die al een paar concepten overleefden – en tiramisu. Voller dan voldaan rekenen we af. Tevreden dat ik allerlei kon proeven, al hou ik het volgende keer toch gewoon bij één lasagna.