Niet lang voor mijn professionele verhuis van de Vlaamse MediaMaatschappij naar iMinds popte een nieuwe horecazaak uit het De-Drie-Fonteinen-imperium op langs het kanaal in Vilvoorde, quasi onder de Verbrande Brug: Canal. Je kunt er voorlopig terecht in een nog ietwat onafgewerkte omgeving, maar het potentieel blinkt meteen in het oog. Een verbluffend zicht op het water. Een opwaardering ten voeten uit kortom.
Het lichte interieur met hout en wit past volledig in de hedendaagse Scandinavische trend. Het feit dat een herfstzon door de overvloedige ramen tot binnen priemt, leukt het geheel enkel nog op. We nemen plaats op een podiumpje met de rug naar de stralen en duiken in de kaart. Op de eerste pagina suggesties, daarna volgt een boeiende kaart met gerechten in verschillende prijscategorieën. Voor een exclusief stukje vlees (à la Wagyu of Simmental) betaal je al snel meer dan € 30, voor een pasta met Canadese kreeft net nog niet. Maar op de kaart staan even goed slaatjes en pasta’s met een price tag van € 15. Niet geheel onbewust selecteren we elk een gerecht uit deze laatste categorie: voor mij een Thais rundsslaatje met mango en Aziatische dressing, voor mijn gezelschap ravioli met ricotta en zuiderse tomatensaus. Drankgewijs houden we het bij een literfles spuitwater.
Thais rundsslaatje met mango en Aziatische dressing
Ravioli met ricotta en zuiderse tomatensaus
Een handjevol wasabinootjes later begin ik enthousiast aan mijn lichte lunch. Het lauwe en tevens dichtgeschroeide rundsvlees resoneert perfect met de knapperige groentjes (onder meer sojascheuten, sla en mini-kerstomaatjes) en de mangosmaak. Mijn ietwat zieke compagnon geniet eveneens zichtbaar van zijn huisgemaakte driehoeksravioli.
Wanneer we na de maaltijd nog een verse muntthee bestellen, hoort daar default een bevattelijk dessertje bij: een interpretatie van tiramisu, met een framboos als verborgen vrucht. Naast de thee ligt daarenboven een snoepje dat sterk naar kinderchocolade helt. Circa € 45 armer en klaar voor een volgende portie meetings besluiten we tot au revoir.
Wat een toptent in vergelijking met de keuken in De Drie Fonteinen of het Fenikshof, nochtans blijkbaar van dezelfde eigenaar.