Calla’s

Ergens vlak na De Warmste Week eind vorig jaar belde een vriendin mij lichtjes paniekerig op: ze bood wat té enthousiast op de online veilingen voor lunches met vier personen in enkele restaurants van de Jong Keukengeweld actie. Telkens € 200 (dus € 50 per persoon) bij zes restaurants. In de veronderstelling dat ze in de meeste gevallen overboden zou worden, net zoals bij de vorige edities. Niet dus! En zo moest ze in één keer € 1200 ophoesten voor het goede doel… Uiteraard geen échte ramp, niettemin had ze het net iets anders voor ogen. Anyway, onder meer de zesta ladies to the rescue wat één van de zes biedingen betreft. Ondertussen heeft Caroline – aka foodblogger Avocado van de Duivel – onderhandeld dat we ook met drie personen ’s avonds mogen gaan eten. Net iets handiger voor werkende mensen als Kathy en mezelf…

Eén van die zes restaurants is Calla’s vlakbij het station in het West-Vlaamse Aalter. Ik moet eerlijk toegeven dat ik quasi nooit in Aalter kom; in mijn zelfstandig-bijberoep-leven hoogstens eens voor een resto review, zoals bij Woestyne. Nochtans ligt Aalter niet zo ver van Gent, als ik in Antwerpen afspreek ben ik letterlijk veel verder van huis. Wel nog even melden dat Waze mij op de terugweg wel behoorlijk beetnam door mij langs verlaten boerenweggetjes naar huis te sturen. Best akelig eerlijk gezegd…

Soit, ik kom als tweede bij Calla’s aan. Mijn vriendin Kathy zit naar goede gewoonte al te wachten op de rest. Eerst en vooral mijn complimenten voor het prachtige pand… Mocht ik niet in een nieuwbouw wonen, dan zou ik wel kunnen aarden in een dergelijke woning.

We krijgen ondertussen de kaart van gastvrouw Lien Van Nevel en een vriendelijke uitleg dat voor ons het marktmenu (drie gangen – € 43) voorzien wordt – en dat één van ons dan zal moeten betalen. Eerlijk gezegd slaan we niet echt acht op die uitleg, omdat we ervan uit gaan dat Caroline alles geregeld heeft.

Gezien er een glas champagne inbegrepen zit in het menu, knikken we gedwee. Ik moet spontaan aan Brigitte Kaandorp en haar héél zwaar leven denken…

Bij de bubbels horen een stoet hapjes, een resem opwarmertjes dus van chef Niels De Landtsheer en sous-chef Sofie.

  • popcorn met rode curry
  • jonge sla met pecorino en mosterdmayo
  • macaron van pistache en geitenkaas
  • hoeve-eitje met gepekelde champignon
  • cake van cheddar

De sla met pecorino en het hoeve-eitje benoem ik bij deze tot mijn favorieten. Soms denk ik dat zij die inmiddels (wellicht via deze blog of Instagram) mijn foodvoorkeuren zo’n beetje kennen, mij nogal saai en voorspelbaar vinden. Maar goed, les goûts et les couleurs

Even melden dat Calla’s op deze woensdagavond inmiddels vol loopt. Gezien het gebrek aan rimpels vermoeden we dat het om nogal wat fans van Jong Keukengeweld gaat, maar dat blijft dus een assumptie van enkele 35-plussers…

Over naar het voorgerecht. Dat bestaat uit een tartaar van gerookte paling, pannenkoekje van aardappel en saus van daslook. Een degelijk voorgerecht, al slaan wij als nogal verwende foodies niet meteen straal achterover…

De begeleidende witte wijn hebben ik niet gelogd wat betreft naam, streek of druif. Wel herinner ik me nog dat ik nog wel iets meer dan de gevraagde BOB-portie lustte. Maar als je nog met de auto terug naar Gent moet, behoort dat uiteraard niet tot de opties.

We gaan verder met een stukje kalfsvlees, kikkererwten, broccoli, groene asperges, krieltjes en mosterdsaus als hoofdgerecht in dit marktmenu. Ik knipoog inwendig even naar mijn disgenoot Caroline, want ik weet dat zij absoluut niet van broccoli houdt. Ik heb met mijn zwak voor kikkererwten meer geluk… Eerlijk gezegd hebben we onze mening over dit bord niet luidop besproken, al meen ik op te merken dat niemand fan is van de pezen in het kalfsvlees.

Ook bij deze gang hoort een voortreffelijk rode wijn, zonder verdere details. Het feit dat ik niet ijverig genoteerd heb, kan twee dingen betekenen: of ik ben het bloggen verleerd, of ik had het veel te druk met bijbabbelen.

Tijd voor wat zoetigheid! Het dessert valt helemaal in mijn smaakpalet als het op nagerechten aankomt: rijstpap, flan van koffie, karamel. Ik ben fan van deze smaken en de relatief zware koffie en karamel worden mooi uitgebalanceerd door de frisse rijstpap. Alleen werkt de presentatie niet echt mee… Het lijkt mij een beter idee om dit dessert in een eerder plat kommetje in plaats van in een hoog glas te serveren.

Mijn vriendinnen willen graag afronden met koffie en thee. Ik voel meer iets voor een frisse Cola Zero. Perfecte afsluiter imho! En dan zou ik nog deze überschattige citroentaartjes met merengue vergeten… Mag ik ze alledrie, please?

Helemaal op het eind volgt nog een misverstand over de Studio Brussel veiling; deze dwaling wordt echter snel rechtgezet door gastvrouw Lien. Ik geef mijn ogen nog even de kost, want bij Calla’s kom je behalve voor het menu evenzeer voor het kader. En ik kan mij overigens goed voorstellen dat zomeravonden op hun terras zalig moeten zijn…

Een reactie achterlaten