Waar eet je in het centrum van Gent eten met een buitenlandse gast en ‘iets klassieks’ als briefing? Na even nadenken herinner ik mij dat het extreem lang geleden is dat ik nog bij Brasserie Pakhuis at, meer bepaald van na mijn proclamatie als – toen heette dat nog – Licentiatie in de Geschiedenis. En we deelden zeevruchten als aperitief, dat weet ik nog.
Het is een donderdagavond. We komen vrij vroeg aan (iets na 18u30) en worden naar de open eerste verdieping geleid tot in de uiterste hoek. Sommigen vinden ons daar wat ‘weggemoffeld’, zelf stoor ik me er niet aan. Als aperitief bestel ik een glas witte wijn. Mijn collega vraagt een alcoholvrije cocktail met rode biet die er verrukkelijk uitziet én smaakt.
Over het eten twijfelen we allemaal even. Vis of vlees? Kabeljauw? Pladijs? Of die Bressekip van hun eigen boederij? Ja, dat wordt het: poulet de Bresse AOP “Le Devant”, gegaard in de oven met citrus, bulgursalade met wintergroenten, yoghurtsausje met specerijen. Ik verkies de bout (€ 24,80) boven de filet, mijn baas volgt. De anderen prefereren vis: twee keer kabeljauw, één keer pladijs.
Een collega die hier onlangs nog lunchte waarschuwt dat de keuken bij Brasserie Pakhuis érg vlot serveert en dat blijkt te kloppen. Niet zo heel veel later verschijnen onze gerechten. Geen gemakkelijk bord om te fotograferen!
Ik heb een klein beetje spijt van mijn keuze als ik naast mij de kabeljauw met aardpeer en interessante ocaknolletjes zie, desalniettemin eet ik met korte tanden. De kip is mooi gegaard. Wel opvallend is dat dit Bresse-exemplaar qua vlees veel minder wit kleurt dan wat je doorgaans in de supermarkt vindt, het andere uiterste van zo’n plofding dus. De bulgursalade met stukjes wintergroenten als wortel, knolselder, pastinaak en pompoen mocht wat mij betreft iets kruidiger en smeuïger. De koude yoghurtsaus klopt hier wel bij.
Een paar mensen bestellen desserts als tarte tatin en chocolademousse. Ik pas traditiegetrouw voor de zoete ronde en dit keer ook voor de koffie.
Brasserie Pakhuis blijkt na al die jaren nog steeds een gedegen waarde. Een vaste klant zal ik hier nooit worden, daarvoor mis ik pit. Dit voormalige pakhuis leent zich echter perfect voor dit soort professionele gelegenheden: internationaal, zakelijk, klassiek.