Ik wou er al een behoorlijk tijdje heen. Maar wat halfslachtige zoektochten naar Bia Mara op de Brusselse Kiekenmarkt eindigden vergeefs. Eerder deze week viel mijn blik tijdens een wandeling van Parking 58 naar de Ancienne Belgique ineens wél op deze TO EAT AT. Het bord voor de deur zegt alles en ook niets: fish & chips voor € 10.

Aan het aantal nog aanwezige eetgasten merk je niet dat het al 13u45 is. Hun online menukaart sprak mij – vooral wat betreft lay-out – erg aan. Die is echter nergens terug te vinden in de zaak. Wel krijtborden tegen de muur en witte geplastificeerde A4tjes. Ik twijfel even en bestel dan de fish in cajun panko crust with seaweed salted chips & lemon cajun sauce. Naast sommige opties staat seabream, hake of salmon geschreven. Ik heb niet meteen door dat je niet zelf kiest welke vis in welk gerecht terechtkomt, bij mijn cajun hoort dus hake (heek in het Nederlands).

Het was mijn fotodagje duidelijk niet, en de heek wil ook niet echt mee.

De fish & chips komen in een houten bakje met het Bia Mara logo. Erg schattig en robuust tegelijkertijd! Daarin ligt een boterpapier met de frieten: dikke exemplaren tot soms zelfs schijven, met de pel er nog aan en stevig edoch niet te vettig gebakken. Mijn visje is nog een serieuze tik steviger gebakken, op het randje van té. De vis binnenin is nog niet uitgedroogd en dus echt lekker. En de pittige dipsaus zorgt voor tegen de verwachtingen in voor wat afkoeling bij de gloeiend hete fish & chips. Mijn San Pellegrino doet lustig mee. Al helpt het mij niet om van die zoutsmaak af te geraken…

Ja, ik wou Bia Mara al lang eens uitproberen. Blij dat het uiteindelijk gelukt is. En toch ben ik niet echt voldaan… Ik heb er te zout en te stevig gebakken gegeten. Bovendien lijkt de funky ‘choose it | cover it | dust it’ aanpak van de online menukaart zo goed als verloren. Desalniettemin ben ik bereid tot een herkansing. Ik ben best wel vergevingsgezind.