Tegenwoordig verrast mijn collega mij steeds vaker met nieuwe eetadresjes… Fijn! Ben ik mijn foodie-neus – whatever that may be – aan het verliezen of kom ik gewoon te weinig buiten? In ieder geval zeg ik volmondig “Ja!” tegen haar voorstel om bij Beluso in de Kortrijksepoortstraat (naast ’t Hoekske, schuin tegenover Verlorenkost) te lunchen.
Beluso Original is op en top Portugees en dat blijkt tevens – ook wel logischerwijs – de taal die de uitbater spreekt. Gelukkig switcht de dame naast hem achter de toog probleemloos tussen Portugees en Nederlands. Ze zijn op dinsdag, woensdag, vrijdag en zaterdag overdag open. Dat lijkt weinig (om bijvoorbeeld van te kunnen leven), maar op Facebook leggen ze uit dat ze op maandag en donderdag alle tijd nodig hebben om hun eetwaren te bereiden.
En wat zijn die eetwaren? In de hartige categorie empada (volgens Wikipedia ‘pastry pie the size of a muffin, that is baked in small steel or aluminium shells in the oven, commonly filled with chicken, chicken with cream cheese, heart of palm, and sometimes beef‘) en sandwiches – ook met een Portugese benaming, maar die ben ik vergeten.
Mijn gezelschap laat even op zich wachten, dus neem ik ruim de tijd om mij met een glas witte wijn (€ 3,50) aan de toog bij het raam te installeren, wat te lezen en terwijl voorbijgangers te observeren. Inmiddels weet ik wat ik wil: empada met kip en chorizo en slaatje ernaast (€ 8,75). Daarbij lust ik nog wel een glas wijn. De collega doet van idem dito. Even melden dat de empada’s bij Beluso ook zonder slaatje gekocht kunnen worden: warm of koud, ter plekke consumeren of meenemen. Nog een geluk trouwens dat ik mijn zinnen niet op een sandwich gezet had, want die blijken uitgeput.
Ik moet toegeven dat ik niet meteen een deegmens ben: (hartige) taarten, pies of dingen met bladerdeeg maak ik thuis zelf quasi nooit. Daarom ben ik extra benieuwd wat ik van deze empada zal vinden. En het ding bevalt: de vulling is lekker warm, smeuïg en goed gekruid. Misschien hadden jullie hier liever een foto van een doorgesneden exemplaar gezien, maar laat ons zeggen dat ik die ontdekking aan jullie overlaat. De korst is wel vrij stevig en bijgevolg erg aanwezig, al stoort het zelfs een niet-deegmens als ik nauwelijks. Met de rauwkost erbij vormt dit voor mij een geslaagde lunch!
Ook voor zoetigheid kan je bij Beluso terecht en dan meer bepaald voor de wereldvermaarde pastel de nata, toch wel de zoete trots van Portugal. Ik combineer dit eetbaar erfgoed met een queijada laranja – orange tart, met sinaasappelsmaak dus.
De taartjes deel ik eerlijk met mijn compagnon, al moet ik toegeven dat het mij geen enkele moeite gekost zou hebben om ze alleen naar binnen te spelen. Vooral de pastel de nata doet z’n reputatie alle eer aan…
Hun vormgeving zit trouwens ook helemaal goed: een strak wit interieur, leuke foto’s met de Beluso kerstboom hieronder als treffend voorbeeld. Season’s greetings!
