Creatief met new Facebook profile

Facebook lanceerde begin december de vernieuwde profielpagina, meteen goed om even talk of the town te wezen in Twitterville. Mondjesmaat omarmden mijn Facebook vrienden het nieuwe profiel. De meesten – mezelf incluis – deden/doen dat kousenvoetend zonder al te veel franjes, maar niet Alexandre Oudin…

En hij is niet de enige die deze Facebook update met enige creativiteit invulde. Technobolt.com presenteerde een top 10 – daar zijn we tenslotte de periode van het jaar voor – van inventieve profileringsdrang.

Nu kun je dit als bedrijf glimlachend aanschouwen (“’t Zijn toch kastaars, die geeks!”) en wellicht zullen de digitievelingen deze URLs intern verspreiden. Of je kunt zelf inhaken op deze minitrend… Schweppes koos voor de laatste optie.

Mijns inziens een geslaagde actie met verdomd veel hedendaagse voeling voor een bedrijf uit 1783. Weinig brand fit wel – volgens een goed-e vriend die digitaal veel meer bruist dan ik. En hij heeft een punt… De kans is reëel dat ik binnen een paar maand niet meer weet welk merk deze profile app aanbood.

[UPDATE]

Mijn collega’s wijzen op een merkloos alternatief: www.profile-maker.com. Minder arbeidsintensief en iets verregaander dan enkel profielfoto’s bij Schweppes…

The Killing

Policiers staan behoorlijk bovenaan in mijn lijstje van favoriete schermvullingen. Van Vlaamse makelijen als Witse en Code 37 over Baantjer en Van Spijk van onze taalburen tot veel verder van huis gemaakte series als CSI in al z’n maten en vormen, Henning Mankel’s Kurt Wallander, Millennium en sinds kort (kort = in dit geval welgeteld 14 weken) The Killing!

Een opvallende constante doorheen mijn buitenlandse policierliefde is dus het Scandinavische element (op Twitter door mezelf afgekort als #scandicrimi). Ik kan niet echt de vinger leggen op het waarom van mijn voorliefde. Maar ik vermoed dat het iets te maken heeft met de fascinerende taal in the first place. Daarnaast gaat het vooral om de sfeer. Een soort koelheid, een soort bikkelhardheid. Maar om de één of andere reden sluipt deze Scandinavische crimireeks meteen under my skin.

Nog 6 afleveringen van het 1ste jaargang op Canvas te gaan…
Dringend afvoeren, die feestvrijdagen!

GRAR

Altijd fijn om even stil te staan bij hoe je dingen leert kennen.

Zo zat ik vandaag met mijn lief, een glaasje cava en een bordje manchegokaas voor mijn neus in Café René. Mijn aandacht werd geprikkeld door een doek aan de wand. Het hoeft niet altijd een – sorry, ik kon het niet laten – teken te zijn…

Later bleek dat doek “Het gevecht om de appel” van wie later Sarah Gerard bleek te zijn. Haar artiestennaam GRAR triggerde, dus snorde ik haar website op. Een onmiddellijke charme voor wat ik zag en las overviel mij.


Ik ben instant fan!
Snuffel eens rond op www.grar.be en deins niet terug voor the instantness