Citéparade 2013

We hebben geleefd, daar in de Bijlokevest nummer 115 (wat is er discussie over geweest, of dat hoekhuis met die deur opzij ook officieel deel uitmaakte van het beluik) tot en met nummer 133. We hebben gelachen, gehuild, gegeten en gedronken. We zaten op elkaars schoot, lip of schaduw te pikken in dat laatste zonvolle deurgat. We hebben Citéparades georganiseerd die liefde- of combivol eindigden.

Maar we zijn verhuisd, Bijlokevest werd Kollebloemstraat.
De bewoners dichte of iets verdere vrienden die de afstand overleven.

In 2013 – afgelopen weekend om precies te zijn – gebeurde de Citéparade 2013.
Een buurvriendelijke, open, smakelijke versie met bekende en nieuwe gezichten.

Applaus! Bijlokevest demadibest!

photo (1) photophoto (2) photo (4)photo (6)

 

Museumbekentenisje

Weet je waar iemand met mijn karakter (volgens sommigen autistische neigingen, dwangneuroot) over flipt tijdens een museumbezoek? Over hoe ik op de meest efficiënte manier een zaal ‘afwerk’.

Museumzalen zijn doorgaans ruim, van vierkant tot rechthoekig, met één ingang en één uitgang. Met kunstwerken tegen alle muren en vaak nog wat vitrines in het midden. In welke volgorde kuier je dan het beste langs de werken, zonder onnodig die zaal drie keer te doorcrossen? Eerst langs de zuid- en de westmuur, dan diagonaal de zaal door en vervolgens de oost-en de noordmuur? Of gewoon rondgaan en dan in een rechte lijn van de ingang naar de uitgang? En wat met die vitrines?

Een museum ontworpen als een lange gang met aan de ene kant een langgerekt venster en aan de andere kant de kunstwerken. Dat lijkt mij wel wat…

Een barstje in mijn fundamenteel vertrouwen in de mensheid…

Je mag mij naïef noemen, maar ik heb een fundamenteel vertrouwen in de mensheid.
Ik verdenk mensen niet snel van slechte dingen, ik pleit voor transparantie en eerlijkheid…

En dan gebeurt er dit.

auto broken glass

Op een bewaakte ondergrondse parking – meer bepaald Q Park Godefriduskaai in Antwerpen, vlakbij het MAS – waar ik welgeteld € 8,20 betaalde voor 3 uurtjes parkeren. Uit een koffer die mooi afgesloten was met het afdekzeil, dus niets zichtbaar. Uit een koffer die na het parkeren in die parking niet meer open is geweest – wat het vermoeden doet rijzen dat deze criminelen gebruik maken van “iets” om te checken wat er in de auto’s ligt.

Wat hebben ze gestolen?

  • Nieuwe Moleskine tas
  • MacBook Air
  • iPad 4
  • wat laders
  • wat nota’s
  • wat fundamenteel vertrouwen in de mensheid

Bedankt aan de Antwerpse politie trouwens om dit niet als een non-event te behandelen.

En stoute boeven, willen jullie dat alsjeblieft niet meer doen?
Willen we dat afspreken? Dankjewel!

Waar ik moedeloos van word…

Cultuurpessimisme is helemaal niets voor mij.
Daarvoor vind ik het leven en alles wat daarbij hoort te mooi.

En toch. Af en toe denk ik: “De wereld is om zeep! Het is om zeep!”.

Wanneer precies?

  • Voorgesneden ingrediënten in de supermarktrekken.
    Hamblokjes? Voorgesneden ajuin? Komaan. Dameendjenie! Gaan we echt kindertjes en kleinkindertjes en achterkleinkindertjes kweken die niet meer weten hoe die dingen er in hun totaliteit uitzien?
  • Platte reclame.
    achterwerk / kont / poep water bijvoorbeeld. Of die onnozele Hilde De Baerdemaeker die informeert of we liever natte of droge papiertjes gebruiken na een grote boodschap. Van de pot gerukte seksuele of platvloerse connotaties voor doorgaans aseksuele producten in het algemeen dus. Vreselijk!

i_love_water.jpg.h380.jpg.568

  • Erotische romans.
    En de constatering dat de boeken top 10 overspoeld wordt door die dingen. Het vijften-tinten-effect… Iemand merkte tot mijn ontsteltenis zelfs eentje met de titel 90 dromen van Elise op. Mottig!
  • Voorstekende senioren.
    Zo van die grijsaards die voordringen aan de kassa of openlijk jeremiëren als de kassier(ster) naar hun idee niet snel genoeg scant. Dat ze dan de self scan of de quick scan gebruiken. Eens zien wie er dan het laatst lacht als ze in de knoop liggen met zoveel technologie.

Genoeg gezeurd. Genoeg gezaagd.
Tijd om die roze bril terug op te zetten!

Opmerkelijk Oostende

Anne verrast mij. En dat doet ze goed…

photo (67)

We starten in Mu.ZEE, een kunstmuseum aan zee.

2013-03-02 16.15.11

Om vervolgens hoogst toevallig in Beau Site op de zeedijk
tussen het Kursaal en de Rock Strangers te aperitieven.

2013-03-02 17.38.59

Vervolgens dineren bij ’t Groote Huys.

2013-03-02 18.46.40

Om tenslotte omvergeblazen te worden door het cultuurcentrum De Grote Post
en de geprogrammeerde dansvoorstelling What the body does not remember van Wim Vandekeybus & Ultima Vez.

2013-03-02 17.18.11

Ontzettend origineel ongewoon opmerkelijk Oostende!