Regen op warm asfalt

Week gevoel in mijn buik bij Ralph Lauren Romance For Men.
Overmatige speekselproductie bij een pot mosselen natuur.
Jeugdsentiment bij wasgoed uit mama’s machine.

Maar één bepaalde geur grijpt mij steevast bij de keel…
Regen op warm asfalt.

Denk aan een warme zomerdag. Een dag die duidelijk flirt met de eer om een perfecte zomerdag genoemd te worden. Compleet ontspannen ingevuld in het gezelschap van fijne mensen. Met smaakpapilprikkelende hapjes. Met dorstlavende drankjes. Misschien een hangmat. Misschien een boekje. Maar zonder twijfel een huid die ruikt naar zonnebaden.

En dan
– plotsklaps –
een regenbui.

Zo’n bui die even onverwacht begint als eindigt. Zo’n bui die meerdere zintuigen bespeelt. Het geluid van stevige regendruppels. Het gevoel van textiel dat wat tegen het lichaam plakt. Maar bovenal de geur van regen op warm asfalt.

De geur treedt net zo abrupt in als de regen zelf, maar blijft wel veel langer hangen. Ze belichaamt mijn liefde voor het stedelijke en voor verre of dichte reizen. En toch kan ik de geur niet loskoppelen van weemoed. De weemoed overvalt mij, net zoals de regen vaak met vrouwen in zomerjurkjes doet. Een verklaring heb ik niet. Wel een gevolg. Nood aan Leonard Cohen of pianomuziek in combinatie met een verkwikkend drankje. Te consumeren op een locatie die mij droog houdt, maar toch liefst niet te ver verwijderd ligt van dat warm asfalt.

Blijkbaar ben ik niet de enige bij wie deze geur iets losmaakt… Ook Dominiek refereerde er meermaals naar op Twitter en de voor mij tot nog toe nobele onbekende Jiggy Djé schreef er zelfs een song over.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=3UzxTIYdX40]

Social media vs direct mail in B2B

Erover lezen. Ernaar luisteren. Ermee spelen. Ja!
Maar soms voel ik de behoefte om die natte vinger te vervangen door cijfertjes.

Ik werk – momenteel nog – in een B2B omgeving. Producten worden gelauncht. Met en soms zonder de nodige aandacht. En als we er over nadenken, dan gaan we met veel graagte op zoek naar die aandacht. Soms opteren we voor de traditionele kanalen – zoals direct mail of simpelweg de homepage van de website. Soms proberen we het iets gedurfder aan te pakken: we laten de boodschap namelijk op hoogst virale wijze de wereld beetje bij beetje besmetten.

En ik moet toegeven. Dat besmettingsgevaar blijft in B2B toch behoorlijk beperkt…

Als wij onze Twitter volgers en Facebook vrienden aanspreken. Als wij hen er vriendelijk attent op maken dat zij het gelaunchte product (in de prijscategorie van een eerder high end lederen salon) “gratis en voor niets” kunnen winnen door deel te nemen aan een niet bijster moeilijke prijsvraag. Wat krijgen wij dan?

75 deelnemers – werknemers van mijn werkgever (doorgaans collega’s genoemd) even buiten beschouwing gelaten.

Even slikken. Neus op de feiten.
75 mensen tonen interesse om “gratis en voor niets” een lederen salon thuisgestuurd te krijgen. Na 10 dagen teasing met tweets, posts en linkjes.

Dan maar even het ongeëffende virale pad verlaten om de weg van het gegarandeerd succes te bewandelen: direct mail. Mensen via hun mailbox op de hoogte stellen van die lonkende meubeluitbreiding.

Met als resultaat na welgeteld 2 uur een tussenstand van 700 deelnemers.

Need I say more?

•••

[Hierbij borrelt de behoefte op om commentaar te geven op mijn eigen blogpost… Een aantal opmerkingen liggen inderdaad voor het grijpen. Denk aan kwaliteit versus kwantiteit. Denk aan verhaaal achter wedstrijden. Denk aan geïntegreerd plan. Maar ik wil voornamelijk het onderwerp aankaarten dat zogenaamd succes in social media (voornamelijk wat betreft B2B) nog al te vaak met niet-gekwantificeerde argumenten onderstreept wordt.]

TGIF!

Wie er ooit nog mocht aan twijfelen…
Dankuwelletjes aan God. Gewoon. Omdat het vrijdag is.

TGIF!

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=zQkQIODsV8A]

Blogstilte

schrijven
als in- en uitlaatklep
voor de inhoud, voor de vorm

tot de stilte kousenvoet
but je suis de retour

[Boem Paukeslag in Bezette Stad (1921) door Paul van Ostaijen]

Le temps des concombres

Jawel, het is weer zover!
De groenten – meer bepaald de komkommers – komen traditiegetrouw uit de kast.
De Standaard Online wijdt er zelfs een quiz aan.

Akkoord wat betreft het komkommergehalte van

  • de danspasjes van Tom Boonen
  • de jurk van Cilou Annys
  • de aanpak van digitale drugs – oftewel i-dosing

Maar toch wil ik een aantal nieuwsfeiten even distantiëren van de groentenrayon.

  • de regeringsvorming – starring De Wever en Di Rupo
  • de massapaniek op de Love Parade
  • de heisa rond karavanen caravans met zigeuners
  • de Wikileaks

Zij zijn mediawaardig. Zelfs al prikten ze een andere datum / periode uit om plaats te vinden. Hierbij mijn bescheiden oproep om in deze zomerse tijden vol aandacht voor nieuws van het lichtere type niet na te laten om de hoofdzaken van de bijzaken te onderscheiden. Al besef ik dat mijn categorisering voor discussie vatbaar is…