Gisteren stond dEUS drie jaar na hun vorige passage opnieuw in Vorst Nationaal. Mijn lief en ik tekenden present, op een stoeltje in de benedenring rechts vooraan (deur S/R). Voor de naar onze mening schappelijke concertprijs van € 39,5 de kop.
Het voorprogramma misten we. Jammer, want het was Balthazar. De metser liet ons echter maar om 18u gaan op de werf, dus een douche en een avondmaal later cruisden we richting de Brusselse deelgemeente Vorst.
Tom Barman, Mauro Pawlowski, Klaas Janzoons, Alan Gevaert en Stephane Misseghers betraden het podium iets na 21u. Mijn lief was op dat moment net terug van onze eerste passage aan de bar. Ik ben niet dat type dEUS-fan dat moeiteloos de ganse setlist op kan lijsten. Wel weet ik nog dat ze met een minder bekend nummer – vermoedelijk dus eentje van de nieuwste ‘Keep you close’ – de set openden. Daarna ramden ze er meteen ‘The architect’ door. Doorheen het ganse concert bleven ze op slimme wijze nieuw werk en gevestigde hits afwisselen. En jawel, vooral op ‘Instant street’ en ‘Suds and soda’ ging het publiek uit z’n dak.
Voor de rest bleef het naar mijn mening behoorlijk droogjes. De applausjes bij de nieuwere nummers trokken het zelfs niet tot ze aan de volgende song begonnen. Het feit dat Tom Barman & co de bindteksten beperkten tot “Merci! Dankjewel!” doet misschien iets ter zake. Al viel er muzikaal niets op te merken… De show klopte, dEUS rockt nog steeds als nooit tevoren.
Het zijn mannen, sexy mannen. Tom Barman in het bijzonder. Al was zijn hemdje wel te kort, waardoor zijn buik iets te vaak tentoongespreid werd. Maar wat een stem, wat een ongelofelijk beklijvende stem. En wat een présence!
Zoals ik gisteren op Twitter en Facebook postte: “Stiekem verliefd op Tom Barman… Al zal mijn lief dat morgen wel op Facebook lezen! ;)”. Tom Barman, wat mij betreft het enige echte goddelijke monster!
•••
PS – dEUS link ik mijns inziens nog steeds aan dat gratis cd’tje van bij de Humo, met vier nummertjes op. Ondermeer een akoestische liveversie van ‘Gimme the heat’… Jarenlang, als puber, mijn vaste indommelmuziek. Jeugdsentiment!