De laatste maanden zag ik Table d’Ho meermaals voorbijkomen bij enkele foodies en hun posts met de fotogenieke Koreaanse keuken verleidden mij keer op keer. Laat het dus geen toeval zijn dat ik dit adres uitkies voor de Antwerpse ontmaagding van Georges… Het ventjes is ondertussen twee maand oud, dus hoog tijd om naast Oost- en West-Vlaanderen eens een volgende provincie te ontdekken. Blijkt mijn beste maatje ook nog eens op slechts 800 meter van deze nieuwe Koreaan te wonen. Perfect! De kinderwagen gaat mee in de auto en we wandelen er heen…
Bij aankomst valt op dat de gemiddelde leeftijd van de lunchers gevoelig hoger ligt dan wat je doorgaans in Zurenborg ziet. We zijn hier dan ook aan de andere kant van de ring, een buurt die duidelijk nog wat verjonging kan gebruiken. De ontvangst zit helemaal goed: een vriendelijke ober wijst ons een tafeltje achterin waar we de kinderwagen probleemloos kunnen achterlaten. Trouwens tevens chapeau voor de inrichting van het pand waar blijkbaar voorheen een boekenwinkel in zat. Het resultaat oogt fris en getuigt van karakter.
De lunchkaart bestaat uit zeven hoofdgerechten met allemaal al even welklinkende (maar voor mij onverstaanbare) vanzelfsprekend Koreaanse namen en een suggestie van de week genaamd slow cooked ssamyeopsal. Naar goede gewoonte krijg ik van mijn gezelschap carte blanche; hij kiest enkel zijn drank.
Over die drank gesproken: hij start met een glas cava Pere Ventura (€ 5). Misschien wel leuk voor Café Ventura in Gent om die aan de drankkaart toe te voegen? Ikzelf drink de Boricha tea (€ 2,90), dat is een ongezoete koude granenthee. Origineel!
Van bij de extra sidedishes kies ik de kimbap (€ 4) oftewel een Koreaanse vegetarische sushirol en de mandu (€ 6) oftewel gebakken dumplings met vulling van gemengd gehakt, tofu, shiitake en fijne kruiding. Ik bestel eigenlijk eerst de volledige sushirol, de ober maakt echter duidelijk dat zo’n rol uit tien stuks bestaat en in combinatie met elk een hoofdgerecht misschien wat gulzig is. Point taken, we houden het bij vier stuks voor € 4.
Leuke starters! Als ik dan toch moet kiezen, dan bevallen de dumplings mij het meest. Bij beiden zit de afwerking goed met enkele schijfjes opgelegde groenten, sesamzaadjes, scheuten, lente-uitjes en een sausje.
Als hoofdgerechten twijfel ik over de weeksuggestie, uiteindelijk land ik bij de bibimbap bulgogi (€ 16) en de haemal sundubu jjigae (€ 15). You gotta love the Korean language… Ik moet zeggen dat ze erg vlot serveren. De kimbap en de mandu zijn net op, wanneer de bevallige houten planken met allerlei kommetjes op arriveren.
Eerst over wat voor mijn neus komt te staan. De ober bepaalt overigens wie wat krijgt en op de één of andere manier vind ik dat een fijne gedachte. Mijn haemal sundubu jjigae is een pittig stoofpotje met noedels, zachte tofu, varkensvlees, zeevruchten en venusschelpjes. Plus rijst en banchan. Banwatte? Ik citeer de menukaart van Table d’Ho…
Banchan zijn de typische ‘bijgerechtjes’ op een Koreaanse tafel. Meestal opgelegde of gemarineerde groentjes. Soms ook vis of schaaldieren. Deze wisselen met de seizoenen. Een echte ‘must’ en bovendien supergezond is de kimchi, gefermenteerde kool met een pittig lichtzure smaak.
Mijn banchan van links naar rechts:
- kimchi
- gefermenteerde bonen, sojascheuten, spinazie en fish cake
- opgelegde daikon
- misosoepje
- rijst
Ik ben nu al zeker dat ik voldaan van tafel zal gaan na dit stevig soepje. De stevig slaat zowel op de hoeveelheid als op de pittigheid. In de zwarte kom ontwaar ik als groenten shiitake, daikon en courgette; als zeevruchten mosselen, garnalen en een soort lange wit-roze slingers die mij aan surimi doen denken. Verder begrijp ik niet waarom de venusschelpen niet onder de zeevruchten gecategoriseerd worden, niettemin zijn ze royaal aanwezig in de haemal – als je dat zo mag afkorten. Tot slot lepel ik ook stukjes varkensvlees op, waardoor het eigenlijk een surf & turf soepje wordt.
Aan de overkant krijgt een traditionele stenen pot de hoofdrol op de plank met voor de rest dezelfde banchan. Hij krijgt de opdracht om de bibimbap bulgogi – een rijstgerecht boordevol groentjes en ribeye met milde chilisaus – zorgvuldig te mixen en dat doet hij dan ook. Na eventjes eten wisselen we, want ik wil uiteraard van beide keuzes proeven.
Moeilijk om een voorkeur uit te spreken… Wat zou ik een volgende keer (opnieuw) bestellen? Ik denk eigenlijk dat ik nog iets anders zou willen uitproberen, want uiteindelijk staat er nog meer aanlokkelijks op de kaart. Hiermee wil ik geen afbreuk doen aan mijn selectie van die middag, want Table d’Ho noem ik nu eens een perfect lunchadresje. Lekker, vlot en mooi ingericht!
Komt daarbij dat ik het met dank aan mijn brave baby zelfs waag om nog een thee – Buddha’s Little Secret (€ 3 – blend van witte en groene thee met jasmijn en hibiscus) – en een dessertje te bestellen. Dat mag de hotteok (€ 7 – pannenkoekje met vulling van kandijsuiker-kaneel en ahornsiroop) zijn.
Mijn tafelgenoot vraagt in plaats nog een tweede glas rode wijn. De ober deelt mee dat het een andere huiswijn is dan de vorige en achteraf komt hij nog naar zijn voorkeur informeren. Best wel grappig!
We delen het zalige pannenkoekje, rekenen af en wandelen door de lichte motregen volkomen voldaan terug de Antwerpse ring over.