Vorige week spraken we nog eens af met de zesta.be ladies. Dan wordt er op voorhand steevast wat heen en weer gechat over de plaats van afspraak. Dit keer komen The Butcher’s Son, Black Smoke en Savage Dining onder andere naar boven. We kloppen af om op een donderdagavond het kreeftenconcept van Savage in Antwerpen centrum (Kaasstraat – vlakbij Grote Markt) te gaan uittesten…

Tot mijn grote scha en schande heb ik mijn agenda weeral veel te vol geboekt met afspraken, waardoor ik een half uur te laat opdaag. De vriendinnen zitten al terecht ongeduldig te wachten met een Savage Lemonade (€ 3,50 – homemade elderflower lemonade), want ze doen aan Tournée Minerale. Ik twijfel, maar besluit om verstandig te zijn en dus mee te doen met hen.

Ook op eetvlak zijn ze er al uit en wederom beslis ik om mee te doen. We gaan alledrie voor de Lobster roll (€ 25 – lobster meat marinated lightly in mayonnaise and lemon juice served inside a grilled brioche bun with a sprinkling of chives) – een klassieker uit de USA die ik nooit eerder proefde. Daarbij bestel ik nog de sweet potato fries (€ 4). De ‘gewone’ gestoomde of gegrilde kreeft van 600 gram vind ik wat duur (€ 35) voor een doordeweekse donderdag en om hier iets niet-kreefts te eten à la een Kobe burger of een BLT hotdog lijkt me not done. Trouwens wel jammer dat er geen voorafjes op de kaart staan bij Savage Dining. Ik ben echt een apéromens, en daar hoort iets hartigs om te knabbelen bij.

Instagramaccount @savagedining

Intussen kijk ik tevens even rond. Deze trendy zaak met een Instagram-friendly Lobster neonlicht beslaat best wel wat oppervlakte en voelt dan ook vrij leeg – en bijgevolg een tikkeltje ongezellig – aan met slechts een viertal gevulde tafeltjes.

Dan krijgen we elk een metalen schotel voorgeschoteld – Oeps! Dubbelop! – met daarop de fameuze lobster roll, veldsla met vinaigrette, geklaarde boter, zoetepatatfrieten en huisgemaakte mayo. Laat me beginnen met wat ik eigenlijk het lekkerste van de avond vond: de frieten van zoete aardappel. Niet altijd evident om correct te bakken zodat ze vanbuiten mooi krokant blijven én tegelijk vanbinnen die smeuïge textuur van zoete patat behouden, bij Savage doen ze dat dus perfect. Deze dan nog eens dopen in de boter… Gezond zal het niet zijn, lekker daarentegen!

Over de lobster roll zelf ben ik iets minder enthousiast. Ik deel de ontgoocheling van mijn vriendin dat het om koude kreeft gaat… Geen idee of dat de gewoonte is bij zo’n broodje kreeft, maar minstens lauw had mij wellicht beter gesmaakt. Ook van het broodje krijg ik het niet warm, want het gaat om zo’n lichtjes gezoet briochebrood. Een niet-zoetekauw als mezelf doe je hier geen plezier mee. Alweer geen idee of dit het traditionele broodje is voor de lobster roll, zelf zou ik dat kreeftenvlees dus in een ander type sandwish of pistolet serveren. De kreeft zelf smaakt wel, alleen denk ik dat we alledrie denken dat dit edele beestje meer eer verdient dan koud in een briochebrood gepropt te worden. Ik hou het in de toekomst toch bij de zuiverdere bereidingen van kreeft: gehalveerd en daarna de oven in of de barbecue op. Sorry, Savage!

We sluiten af met koffie en thee. Daarna duiken we nog even de kelder van cinema Cartoons in, daar zit met Sous-Sol een gezellige wijn- en bierbar waar we allemaal een ginger beer drinken. Wanneer zijn we eind februari?