Na een dagje ‘langs weerskanten van de schreve’ (wandeling in Bergues en fietstochtje naar Hopmuseum in Poperinge) met het gezin trakteert mama om haar pensioen – TBS / terbeschikkingstelling is correcter – op gepaste wijze te vieren. Ze deed dat eerder al met haar kleuters en haar mede-leerkrachten.

Ze wil graag naar Amfora, een hotel / brasserie / restaurant op de markt van Poperinge en wij volgen gedwee. Wanneer we er tijdens de dag al even voorbij fietsen, merk ik dat op diezelfde markt de jaarlijkse kermis met de kenmerkende decibels staat. Als we maar niet op het terras vooraan een plekje krijgen, denk ik nog. Bij aankomst ’s avonds blijkt dat onze tafel voor zes personen in de orangerie achteraan met open deuren staat. Perfect!

Moeder is aan zet en ze wil graag samen het menu Amfora (€ 43,50) proeven. Opnieuw stribbelen we niet tegen, de meesten bestellen tevens het wijnarrangement (€ 14,50). Starten doen we met een glaasje cava voor de meerderheid en een alcoholvrij aperitief voor mijn zwangere zus.

Bordje met welkomsthapjes

Op vel gebakken zeebaars / bedje van jong groen / zeeschelpjes / jus van garnalen

Op lage temperatuur gegaarde kalfslende / kruidig gekorst /
kalfszwezerik / crème van broccoli / zomergroentjes

Symfonie van rood fruit / witte chocolademousse

De hapjes maken mij al nieuwsgierig: mousse van tomaat met mozzarella, ravioli van komkommer met kreeft en een groentesoepje. Hap voor hap goedgekeurd. Intussen zien we links en rechts borden voorbijkomen die er allemaal even verzorgd uitzien…

Dan volgt de topper van de avond: uitstekend gebakken zeebaars op een groen bedje van erwten, flageolets, zeekraal en spinazie. De kokkels, de garnalen en de affilla cress werken dit gerecht 100% af. Mocht er zoiets bestaan als het ultieme Elise-voorgerecht, dan komt dit erg dicht in de buurt. Hierbij komt een erg frisse witte wijn uit de Languedoc streek. Mijn pa checkt de druiven, ik heb hun ongewone namen niet onthouden. Hij en mijn wederhelft zijn dolenthousiast over deze wijn. Ik stem in!

We gaan verder met het traaggegaarde kalf dat bijzonder mals en smaakvol blijkt te zijn. Van kalfszwezerik ben ik ondanks het delicatessegehalte geen fan, desalniettemin eet ik het stukje proper op. Daarbij komen een ganse resem aan zomer(?)groentjes: bloemkool, oesterzwam, morielje, kerstomaat, wortel, groene en witte asperge. In een aparte cocotte volgen nog gebakken krieltjes. Opnieuw een excellente bereiding! Ik merk van mezelf echter dat ik in menuformules toch steeds de vis- boven de vleesbereiding verkies… Ook hier schenken ze een Languedoc wijn bij, rood weliswaar. Wederom een winner.

Als laatste gang komt de symfonie van rood fruit – zoals omschreven in het menu. Een Klara-fan ben ik alvast pro, zeker als het een mooi palletje is van vers fruit (aardbeien, kersen, rode bessen), coulis, ijs en sorbet met als grootste gemeenschappelijke deler ‘ROOD’. In plaats van de witte chocolademousse had ik misschien liever nog een extra bolletje vanille-ijs gezien, maar aan het eind van zo’n geslaagd menu hou ik even mijn mond over mijn persoonlijke voorkeur. Nog een koffie en voor de zwangere zus iets van de theekaart. Daarbij komt een drieledige zandloper om de trektijd te controleren. Charmant!

Erg tevreden en met een dankjewel richting mama wandelen we de Poperingse markt op. Klaar voor een rondje op de kermis en 90 gezamenlijke kogels in het schietkraam… De Winnie-de-Pooh gaat vanzelfsprekend naar het eerste (nog ongeboren) kleinkind!