De Gentse Feesten zijn meer dan nachtbraken alleen. Overdag de feestzone intrekken en vaste waarden beleven, nieuwe waarden ontdekken is minstens zo spannend. Iets waar ik persoonlijk van hou, is rust zoeken in de feestgedruis.
Deze rust vond ik aan Portus Ganda, op de ‘Titanic’ – het uitsteeksel dat eruitziet als het voorsteven van een schip en waar ongetwijfeld al mensen de armen gespreid, ‘I’m the king of the world’ geroepen of ‘My heart will go on’ gezongen hebben.
Helemaal opgaan in een boek, terwijl rondom mij locals even genieten van de zon en toeristen superlatieven bovenhalen om dit plekje te omschrijven. ‘Denken aan vrijdag’, het vijfde boek van Nicci French uit de reeks over psycho-analyticus Frieda Klein, leent zich daar perfect voor… Ik ben de vorige avond begonnen aan de eerste pagina’s en wil ik eigenlijk maar één ding: de laatste omslaan.
Daar zittend ontdek ik ook een nog niet opgemerkt kunstwerk: een rood naakt meisje met koptelefoon op en sneakers aan. De hedendaagse riviermeermin? Grappig zicht! Even googlen leert dat het om een soort guerrillakunstwerk van de Wondelgemse kunstenaar Johan Meirlaen gaat. Hij bekende vorig jaar in juli: ‘Ik heb het rode meisje hier geplaatst’.
