Wellicht val ik in herhaling als ik zeg dat uit eten met een groep niet tot mijn favoriete restaurantervaringen behoort. Doorgaans kom je op plekken terecht waar ze die bewust aantrekken met specifieke menu’s of formules (denk buffet of à volonté). Gelukkig eet ik quasi alles, maar niets gaat voor mij boven de intimiteit van een etentje met twee à vier.
Maar goed, er staat dus een team dinner gepland (no offense richting ons team) en het wordt een Thaise avond bij Nam Jai op de Kraanlei, in de levendige Gentse Patersholbuurt. Thais eten moet geleden zijn van onze Thailandreis vorig jaar en bijgevolg ben ik vrij opgetogen over de restoselectie van de organiserende collega.
We arriveren in gespreide slagorde: een eerste deel van het team landt al om 18u30 en wacht (on)geduldig de komst van de rest af. Tegen 19u30 zijn ze vrij begrijpelijk uitgehongerd en dus duiken we aan 200 kilometer per uur de menukaart in. Uit de losse pols bestel ik een voor- en hoofdgerecht, best wel veilige keuzes – lees: kip en rode curry.
Verwonderlijk genoeg maken ze er bij Nam Jai helemaal geen probleem van om met onze groep van 10 personen deels een vast menu en deels à la carte te bestellen. De dienster herhaalt – met een grappig accent, het moet gezegd – nog even onze keuzes. Alles klopt! We zitten trouwens aan vrij brede houten tafels die tegen elkaar geschoven zijn. Ik kan me voorstellen dat dit bij een tête-à-tête voor de nodige privacy zorgt, maar in groep werkt de afstand tussen iedereen wel niet bevorderlijk voor de conversatie.
De voorgerechten komen sneller dan de fles witte huiswijn en bovendien in – even een West-Vlaamse uitdrukking – snakken en beten. Ik ben wat in de war: daar waar ik dacht een soort kipsaté besteld te hebben, getuigen mijn colleaga’s dat ik wel degelijk ‘lenterolletjes’ uitgesproken heb. Geen probleem! My bad! Met deze Po Pai Koeng (€ 8 – knapperige lenterolletjes met scampi, groenten en gevuld met heerlijk gemarineerd varkensvlees) kan ik zeker mijn eerste honger stillen. De collega die de Pla Neua oftewel Thai beef salad selecteerde, schoot wel de hoofdvogel af: alleen al op het zicht een smakelijke salade met sneetjes biefstuk en blijkbaar ook de beloofde pikantheid (drie pepertjes – geen idee hoeveel op de Scovilleschaal) van op de kaart.
Voor een maandagavond valt de drukte bij Nam Jai op: zowel op het gelijkvloers als de eerste verdieping worden de tafels meerdere keren gevuld en daarenboven draait de take away op volle toeren. Wellicht logischerwijs – remember ook de à la carte bestellingen – moeten we een vrij lang poosje wachten op onze hoofdgerechten.
Wanneer deze verschijnen, zie ik alle gezichten opklaren. De stoofpotjes komen in keramieken schaaltjes met daaronder een theelichtje, waardoor mijn rode curry bijvoorbeeld uitnodigend blijft brobbelen. De Keang Phet Kai (€ 14,50 – rode curry van kip met kokosnootmelk, bamboescheuten en verse zoete basilicum) voldoet, maar verrast zoals verwacht niet. Ik proef even van een paar naburige borden waar er iets minder standaardkeuzes gemaakt zijn, zoals eend met lychee of rund met broccoli. Stuk voor stuk lekkere Thaise keuken, bij de betere / beste van Gent.
Voldaan trekken we de straat nog in voor een slaapmutsje. Ik neem mij voor om zeker nog terug te komen naar Nam Jai, zij het in een kleiner gezelschap en met als duidelijk doel eens geen kip met rode curry uit de menukaart te prikken.