Soms heeft mijn hoofd adem nodig en mijn geest frisse lucht, al contamineer ik hier wellicht een beetje. Dan wandel ik buiten voor een lunch in mijn eentje, doorgaans bij iets wat op mijn restolijstje (en bijgevolg nog niet tussen mijn food reviews) staat: Fabula Rasa.
Ik wandel iets na het middaguur binnen en krijg de keuze tussen meeschuiven aan de lange tafel in het eerste deel of een tweepersoonstafeltje in de achterkamer. Wegens absoluut geen behoefte aan sociaal contact installeer ik mij achteraan. Qua eetkeuze hoop ik het vooral licht te houden. De kaart spreidt zich uit: slaatjes, vlees, vis, pasta’s en een vrij vol suggestiebord. Mijn blik blijft even hangen bij de Mac Fabula (hamburger + friet), maar mijn eetgeweten stuwt mij richting slaatjes. Voor mij de salade garnaalkroket (met 2 stuks – € 15,00) graag! Ik zou nu qua leugentje om bestwil kunnen beweren dat ik het zinnetje ‘Alle salades met brood of frietjes geserveerd’ niet gelezen heb. Dat is echter niet helemaal of eigenlijk helemaal niet waar. Desalniettemin troost ik mezelf dat ik niet specifiek uitsproken heb dat ik frietjes wil. Misschien brengen ze wel by default brood…
Intussen krijg ik mijn glas witte wijn en ik nip voorzienig, want mijn besluit staat vast om het bij eentje te houden. Qua entertainment kan ik elke conversatie in de keuken meevolgen, omdat ik er in het achterste eetgedeelte zowaar in zit. Zo leer ik dat de sous-chef zijn eerste shift draait, dat de chef 57 kilogram afgevallen is en de rest onthoud ik jullie.
Mijn gigabord verschijnt en meteen besef ik dat mijn definitie van een lichte lunch niet helemaal overeenstemt met die van Fabula Rasa. Bovendien blijkt dat ze die verborgen zonden van hun klanten goed inschatten en sowieso frietjes serveren. Een serieuze portie goudgebakken Belgische trots met huisgemaakte mayonaise trouwens.
Hoewel ik absoluut geen fan ben van fruit in een slaatje en die mango mij dus tegenvalt, eet ik met vrij veel smaak deze salade op. Diverse soorten sla, komkommer, radijs, tomaat, wortel en daikon (denk ik) als groenten. Daarbovenop dus mango, grijze garnalen en gefrituurde peterselie. En dan mag ik uiteraard de twee smeuïge garnaalkroketten niet vergeten… Zij spelen vanzelfsprekend een hoofdrol in deze vrij stevige salade. Ik neem mij vlak na het opdienen voor om maximum de helft van die frieten op te eten, maar moet toch toegeven dat ik eerder bij de 75% landt.
Ik bezocht Fabula Rasa vroeger al regelmatig, in de hoedanigheid van café of bij uitbreiding eetcafé. De rest van hun keuken zie ik tijdens deze lunch ook voorbijkomen: soep, die fameuze burger, dorade (vis van de dag), stoofvlees, steak, omelet. En ik categoriseer alles onder de C van correcte of misschien de E van eerlijke keuken!