Cultuurpessimisme is helemaal niets voor mij.
Daarvoor vind ik het leven en alles wat daarbij hoort te mooi.

En toch. Af en toe denk ik: “De wereld is om zeep! Het is om zeep!”.

Wanneer precies?

• Voorgesneden ingrediënten in de supermarktrekken.
  Hamblokjes? Voorgesneden ajuin? Komaan. Dameendjenie! Gaan we echt kindertjes en kleinkindertjes en achterkleinkindertjes kweken die niet meer weten hoe die dingen er in hun totaliteit uitzien?
• Platte reclame.
  I achterwerk / kont / poep water bijvoorbeeld. Of die onnozele Hilde De Baerdemaeker die informeert of we liever natte of droge papiertjes gebruiken na een grote boodschap. Van de pot gerukte seksuele of platvloerse connotaties voor doorgaans aseksuele producten in het algemeen dus. Vreselijk!

• Erotische romans.
  En de constatering dat de boeken top 10 overspoeld wordt door die dingen. Het vijften-tinten-effect… Iemand merkte tot mijn ontsteltenis zelfs eentje met de titel 90 dromen van Elise op. Mottig!
• Voorstekende senioren.
  Zo van die grijsaards die voordringen aan de kassa of openlijk jeremiëren als de kassier(ster) naar hun idee niet snel genoeg scant. Dat ze dan de self scan of de quick scan gebruiken. Eens zien wie er dan het laatst lacht als ze in de knoop liggen met zoveel technologie.

Genoeg gezeurd. Genoeg gezaagd.
Tijd om die roze bril terug op te zetten!