Poppy badge

De Eerste Wereldoorlog boeit mij mateloos. Niet in die mate mateloos dat ik wekelijks de Last Post onder de Menenpoort bijwoon of alle oorlogskerkhoven van de Commonwealth War Graves Commission alfabetisch kan oplijsten. Maar de Flanders fields van ’14-’18 behoren tot mijn fields of interest. Al voelt het instinctief wat onrespectvol aan om een oorlog interessant te vinden.

Misschien schuilt de oorzaak in mijn opleiding als historica. In 2005 studeerde ik per slot van rekening af met een thesis getiteld “Nieuws van het westelijk front – De prentbriefkaart als propoganda-instrument tijdens de Eerste Wereldoorlog”. Misschien schuilt de oorzaak in mijn home region, meer bepaald de frontstreek en omgeving. Obussen naast elektriciteitspalen – wachtend op DOVO – zijn voor mij uiterst herkenbare beelden uit mijn jeugd.

Als je in de aanloop naar Wapenstilstand in het Verenigd Koninkrijk rondloopt, dan voel je dat je niet de enige bent met dit gevoel. De meerderheid van alle Britten speldt immers in de Remembrance Day periode een poppy badge op.

Waarom doen wij dit in België ook niet? We hebben rode lintjes tegen aids, roze lintjes tegen borstkanker, vlinders tegen zinloos geweld… Waarom dan geen klaproos om duidelijk te maken dat wij als inwoners van het strijdtoneel van toen – los van enige hedendaagse politieke boodschap – de Groote Oorlog nog niet vergeten zijn?

Ik pleit voor.
Waar kan ik er eentje kopen?

Examenmopjes

Deze morgen landde een mailtje in mijn Inbox dat archiefgewijs in de map “Fun” thuishoort. Een mailtje met examenmopjes, oftewel humor toegespitst op de periode van het jaar – zij het met een aantal dagen vertraging. Leerkrachten hebben namelijk de goede gewoonte opgevat om glimlachmomenten tijdens het verbeteren van examens met de rest van de wereld te delen. Helaas voor de leerlingen, hoera voor de rest!

Enkele fijne voorbeelden.

Maar wie zonder zonde is… Op de lagere school bezondigde ik mij namelijk eveneens aan examenmopjes. Met dat verschil dat ik zo flauw was om eerst het correcte en daarna het lachwekkende antwoord te noteren. Eddy Wally linken aan de definitie van marktkramer en zo. Respect dus voor deze schoolgaanden die voluit voor de “ad rem track” gaan!

Tomtoms

Ik hou niet zo van de woorden “fan” en “idool”.
Ik hou het liever op een diep respect.
Respect voor dingen die je zelf niet kan.
Of toch zeker niet in die uitmuntende mate als hen.

En hen… Dat blijken in het bijzonder mansfiguren met de voornaam Tom te zijn.

Foto: St. Vanfleteren

Tom Barman.
Oftewel de man die een talent voor zang, film, cultuur onder de algemene vlag en incredible sexyness perfect weet te combineren.

Foto: St. Vanfleteren

Tom Boonen.
Oftewel de man die mijn smeulende interesse in de koers aangewakkerd heeft tot een laaiend vuur.

Foto: Humo

Tom Waes.
Oftewel de man die mij dwingt te geloven dat  meer, verder, hoger, beter, … kan.

Bij deze categoriseer ik deze pagina dan ook onder permanently under construction – net zoals de food pics of de fav quotes. Benieuwd of binnenkort meer Tommekes en co aan deze lijst kunnen toegevoegd worden…