Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.

Eigentijds komen, tafelen en gaan in Kortrijk

Matthias Speybrouck heeft wat men noemt een palmares: na ervaringen bij Piet Huysentruyt, Kobe Desramaults en Sergio Herman start hij zelf Va et Vient op in Kortrijk. Het hedendaags gerenoveerde pand met grote ramen aan de Broeltores nodigt uit. Ook de verwelkoming door de chef en de rest van het vlotte personeel stemmen ons gunstig.

We starten met een sprankelende Wiscoutre uit Heuvelland van het domein Entre-Deux-Monts (€7) en krijgen daarbij een hapje met yoghurt, daikon, wilde selder en een koekje van vlaskaas. Daarna moeten we de knoop van de drie (€35), vier (€45) of vijf gangen (€55) doorhakken. De gulden middenweg lijkt ons ideaal voor een woensdagavond.

Het menu trekt op gang met wijting / kikkererwt / garnalenjus / gerookte dooier en daarbij vragen we de aangepaste witte S-Blanc van Domaine Saumarez (€5). Jammer dat we de fles niet te zien krijgen! Het gerechtje geeft vertrouwen voor de rest van de avond: stevig stuk vis, zachte puree van kikkererwten en een diepsmakende jus van garnalen.

Vrij vlot volgt de coquille / knolselder / koffiebes. We blijven van dezelfde wijn nippen en proeven van de in stukken getrokken coquille en de verschillende bereidingen van knolselder. De combinatie klopt in de mond. Alleen vind ik het – detail! – jammer dat de eerste twee gangen er visueel erg gelijkaardig uitzien: witte en gele tinten, losjes gedresseerd en een schuimige saus.

Ook het hoofdgerecht varkenswang / wortel / gebrande walnoot laat niet lang op zich wachten. Het tempo ligt voor mij iets te hoog, maar dat maakt het mooie gerecht helemaal goed: de twee gebakken varkenswangen verrassen, want dit vlees kennen we vooral uit varianten op stoverij. Ook de geroosterde wortel en de puree van dezelfde groente in het gezelschap van zwarte olijven en gebrande walnoten maken indruk. Top! Zeker als je daarbij nog eens een volle Toscaanse wijn van Campi Nuovi (€6,5) drinkt.

Het blijft in stijgende lijn gaan, want tegen mijn persoonlijke verwachting – wegens niet wild van desserts – in blijkt de omschrijving cedraat / wafel / big bang helemaal te kloppen. De sorbet van deze citrusvrucht hoeft voor ons niet per se, maar o wat valt die combinatie van wafel en karamel in de smaak.

Va et Vient zet Kortrijk zonder twijfel culinair mee op de kaart. Ongedwongen, top en betaalbaar dineren, daar tekenen we toch allemaal voor?