Sum Sum

Mijn restolijstje wordt steeds langer… Wat doet het dan ook deugd om af en toe nog eens een adres te kunnen wegstrepen! Wanneer ik rond lunchtijd in Antwerpen iets zoek om te eten, beland ik eerst voor een uitzonderlijk gesloten Chickpea, vervolgens voor een pas om 16u00 geopende Baraque Friture om tot slot bij Sum Sum binnen te stappen in de Leopold de Waelstraat aan het Zuid.

Ik herinner mij een post van foodie en vriendin Avocado van de Duivel over Sum Sum Bao Bao (want het gaat hier tot mijn verwarring wel degelijk over een dubbel restaurant) waarin ze poneert dat de buns meer indruk maken dan de dim sum. Met deze achtergrondinfo check ik de menukaart van de relatief lege zaak – behalve mezelf zit er nog een ouder koppel te wachten op hun bestelling.

Ik twijfel niet lang en beslis om drie dingen te bestellen. Wellicht iets te gulzig, al doe ik mijn best om de aard van dit beestje te veranderen…

  • Red Piggy
    – pork dim sum with chinese cabbage in a tangy szechuan sauce, in the spicy version (€ 8)
  • Pork Belly Bao Bao
    – 36h slow cooked pork belly, kimchi, cucumber & gochujang (€ 7,50)
  • Tempura Shrimp Bao Bao
    – tempura shrimp, asian coleslaw, sriracha mayo (€ 7,50)

Daarbij drink ik graag een Cola Zero (€ 2,50). Misschien maak ik mij met dit statement wat belachelijk als ik zo royaal eten bestel, alleen vind ik dat er tegenwoordig wel veel geld gevraagd wordt voor huisgemaakte ice tea of limo waarvan ik reeds al te vaak dacht ‘Wish I just ordered a simple Coke Zero!’… Vandaar dus geen risico.

Na een kwartiertje lezen in mijn boek – What The Fund? voor de geïnteresseerden, professionele lectuur dus – verschijnen de dim sum. Ik aarzel nu eerlijk gezegd of je dim sum als enkel- of meervoud moet beschouwen. Gezien er meerdere (meer bepaald drie) gestoomde hapjes op een matras van Chinese kool geserveerd worden, ga ik hier voor meervoud. Dikke duim trouwens ook voor het zalige servies van Tokyo Design Studio, waar ik thuis zelf een heel aantal stuks van in gebruik heb.

De dim sum verwachtingen lagen zoals aangekondigd vrij laag, al moet ik eerlijk toegeven dat mijn bordje echt positief verrast. Deze dim sum kun je niet vergelijken met de toppertjes die ik een paar dagen voordien nog bij Cuichine mocht proeven, maar een moderne Chinees met Gault Millau en Michelin (Bib Gourmand) vermeldingen vergelijken met Sum Sum zou een appelen-met-peren-verhaal zijn.

En toch snap ik de reactie van Avocado, omdat de buns nog net iets meer indruk maken… Al besef ik na het eten van het eerste exemplaar – ik start trouwens met de vis (dus tempura shrimp) – dat één portie dim sum en één bun ruimschoots had volstaan als lunch. Puur ter info: mijn hoofdmaaltijd consumeer ik nog steeds ’s avonds, bijgevolg hoef ik ’s middags eigenlijk helemaal niet zo veel te eten.

Dit zijn buns zoals buns horen te zijn… Mooi wattig, maar niet plakkerig. Krokante tempura van scampi. Stevige lap buikspek. Goede sausjes. Kraakverse kruiden en ander groen.

Wat wil een mens nog meer als lunch?

Gezelschap misschien… :-)

Een reactie achterlaten