Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.

In de bossen van Hertsberge verwelkomen chef Gregory Schatteman en gastvrouw Marieke Moyaert hun gasten sinds enkele jaren in hun Restaurant Schatteman.

We nemen het aperitief graag in de flamboyant gekleurde zetels die mooi contrasteren met de klassieke villa. Omdat we wellicht voor het ‘all-in’ menu (€ 150 per persoon) zullen gaan, vragen we alvast een glas huischampagne Le Brun Servenay. In de prijs zijn inbegrepen: amuses, zes gangen, wijnen, water, kaas en koffie of thee.

Al bij de amuses wordt de toon gezet. Van de stoet van vijf blijft voornamelijk hun signature hapje hangen: het Schatteman hoeve-ei met gerookte forel, bloemkool en pickles. Daarna mogen we aan tafel, dichtbij de open haard met stevige houtblokken.

Bij de eerste vier gangen zie ik een patroon: een groot wit bord met een kleine, ronde compositie die na het serveren bevochtigd wordt. Eerst komt de erg frisse makreel met als letterlijke rode draad rode biet, radijs, granaatappel. Dan volgen gebakken mosselen, aardappelen en jus van zuring. We gaan verder met een absolute voltreffer: Noorzeekrab, avocado, mango en bouillabaisse. Het vierde bord met eekhoorntjesbrood en ganzenlever brengt de herfst binnen.

En die lijn wordt verdergezet bij de fazant, want het bord wordt afgewerkt met een gebakken herfstblad. De chef bezorgt ons een verrukkelijke avond, de gastvrouw versterkt dat goed gevoel nog door haar professionele hartelijkheid én de mooie wijnen die ze gezwind schenkt.

Aan de kaaschariot kunnen we niet weerstaan. De desserts met hazelnoottaart en peer in de hoofdrol bevallen eveneens. En ook de extra zoetigheden – met speciale vermelding voor de huisgemaakte ‘nunnebillen’ – onderstrepen Schattemans kunnen.

We verlaten de Hertsbergse bossen met een warm gevoel: de keuken én de sfeer zitten helemaal goed bij dit jonge keukengeweld!