datDat bloggen terug op gang trekken na een vreemd pandemisch anderhalf jaar, ik moet zeggen dat het me nogal wat moeite kostte. Zou ik er nog terug aan beginnen? En waarom? Is niet alles tegenwoordig Instagram en TikTok, snappier en vluchtiger? Op z’n Bockies? Na een kleine week vakantie volgde de klik: de zin is back. Misschien iets beknopter, misschien niet. We zien wel. Het dwangmatig over alle adressen bloggen is al lang verleden tijd. Hier lees je over de horecazaken die mij raakten…
Wat begon als een blog over alles wat door mijn hoofd schoot en ik beleefde, blijft uiteindelijk nog even voortbestaan als kanaal voor mijn uiteetbelevenissen. Geen reizen, boeken en musea meer, this blog is food (resto review to be more precise) only.
En dan nu naar het onderwerp van de dag: Old Boy in de Brusselse deelgemeente Elsene. Al een tijdje all over mijn social en Aziatisch (Thais) qua insteek, dus genoeg redenen om een avondje naar BXL af te zakken voor een food date.
Old Boy werkt (voorlopig) in shiften en met een vaste menu aan € 37 per persoon. Wij tekenen in op de vroege service, best handig als je met een babysit thuis zit en nog terug naar Gent moet na het diner.
We krijgen ons plekje buiten aan een hoge tafel en besluiten na een bezoekje aan het toilet dat à l’extérieur zeker de juiste keuze was in deze coronatijden. Binnen is het namelijk met plexischermen te doen en dat drukt helaas de sfeer… Alle respect uiteraard voor horeca peeps met weinig vierkante meters, maar ik probeer ze indien mogelijk toch te vermijden.
Het menu van de avond luidt als volgt.
Wijngewijs starten we met een natuurlijke bubbel. Gezien het bloggen even naar mijn onderbewustzijn verdween, ontbreken notities of heldere herinneringen. Lekker wel!
De bun met gebraiseerd rundvlees zorgde meteen voor een KAPOW en dat gevoel zette zich verder met de ceviche. Tof met die aardbeitoets erbij en het plastieken servies katapulteert je inderdaad naar Thailand.
Altijd lastig om een winnaar te selecteren in een uitgebalanceerd menu en toch zou ik de wontons met chili-olie durven nomineren. Die gefermenteerde zwarte bonen maken het af. Refill? Anyone?
Het tweede vleesgerecht met een stukje varken komt wederom binnen. Complimenten aan de chef – en bij uitbreiding de beenhouwer! We ronden af met noedels en mosselen. Die laatste ervaar ik als het minst spectaculair, onze buren sturen het gerecht zelfs terug naar de keuken.
Ondertussen weten jullie het: het is mij niet om het dessert te doen. En dat lijkt Old Boy perfect te begrijpen: hun dessert is niet te zoet, toch verrassend en dient wat mij betreft als een ideaal slot zonder een orgelpunt te willen zijn. Of misschien maak ik dat er van…
We wandelen tegen iets voor negen buiten zodat de tafels kunnen klaargemaakt worden voor de volgende shift – waar Bockie De Repper blijkbaar deel van uitmaakt.
Voor. Herhaling. Vatbaar. En ook wel: BXL, we missed you!