Met een Facebooktag maakt een kennis uit Hove mij attent op een nieuw Aziatisch restaurant in Antwerpen: Lunsjes. Mijn zwakke plek, en al zeker als ik na een eerste check merk dat dumplings een hoofdrol krijgen op de menukaart. Samen met een collega zet ik koers naar de Kasteelpleinstraat tussen het Zuid en de Theaterbuurt.

We blijken die middag zowat de enige lunchers, reserveren hoefde dus niet meteen. Mijn gezelschap wacht me op, nippend van zijn citroenlimonade (€ 2,80). Het voelt altijd wat vreemd als je beseft dat de uitbater elk woord van het gesprek kan meevolgen, maar ik besluit al snel om me daar deze middag niets van aan te trekken. Doe mij maar een glas witte wijn, meer bepaald Riesling (€ 5,20).

Terug naar de dumplings – meer bepaald jiaozi. Wat is trouwens het verschil met de hier beter gekende gyoza? Online vind je uiteenlopende verklaringen, als rode draad detecteer ik dat de jiaozi ver teruggaan in de Chinese geschiedenis en dat de Japanners ze na de Tweede Wereldoorlog eens terug thuis namaakten en omdoopten tot gyoza. Ze worden beiden pot stickers genoemd, alleen gebruiken de Japanners voor de gyoza blijkbaar dunnere velletjes.

Bij Lunsjes kun je jiaozi als voorgerecht eten en daarna overschakelen op vlees of vis (bijvoorbeeld traaggegaarde ribben of gestoomde dorade). Wij voelen er echter meer voor om alle acht soorten dumplings te proeven en dus bestellen we 24 stuks (€ 30), oftewel drie stuks van elke soort. Onze bestelling vullen we verder aan met vegetarische gebakken rijst (€ 7,90) en twee soorten groenten: Aziatische koolsla (€ 2,90) en roulade van courgette met erwtenpuree (€ 4,90).

jiaozi – 24 stuks, 8 soorten

jiaozi

Eerst even die acht soorten oplijsten.

• Vegetarisch
• Chili
• Dorade
• Rode biet, tofu, gember
• Eend
• Kip
• Varken
• Scampi en varken

De dumplings vragen om een duik in de dip met sojasaus, koriander, lente-ui en gember of de zoete chilisaus. Hoewel alle acht varianten met hun felle kleuren er stuk voor stuk beeldig uitzien, komt die uitbundigheid onvoldoende terug in de vulling. De overkant vreest bijvoorbeeld voor de jiaozi met chili, zelf omarm ik het pikante wegens een feestje in de mond. Ook de variant met rode biet, tofu en gember en die met scampi én varken bevallen om dezelfde reden. De rest mag van mij wat meer uitgesproken smaken omvatten.

gebakken rijst met ei

Aziatische koolsla

roulade met van courgette met erwtenpuree

Deze commentaar trek ik tevens door voor alle bijgerechten. Het proeft wat mij betreft allemaal wat te braaf, zowel de rijst als de koolsla en de courgetterolletjes missen ballen. Ik kook thuis zelf – hoe moet ik dat formuleren… – meer geprononceerd. Die rolletjes van courgette met erwtenpuree herken ik trouwens als een Pascale Naessens recept, alleen vind ik ze in het geheel van onze lunch line-up niet meteen thuishoren. Onze schuld.

Twaalf jiaozi per persoon lijken misschien niet zo veel, met de gebakken rijst en de groenten erbij moet ik toch behoorlijk mijn best doen om niet vroegtijdig op te geven.

Mijn advies aan Lunsjes luidt: doe eens zot, wees eens wild, zet de handrem af.
Met deze vrolijke jiaozi ligt de basis er zeker, tweak de rest nog wat en het komt goed…