We reden er ooit voorbij op weg naar de Gentbrugse Meersen. We voelden prikkels door de intrigerende poort met “De Zuidkant” ingesmeed en de bohémien die de plek ademt. Genoeg reden dus om even later een Facebookpagina met dezelfde naam leuk te vinden en beide eindjes aaneen te knopen tot een plek op mijn restolijstje.
Bij De Zuidkant eet je ’s middags door week (behalve op woensdag) en op donderdag- of vrijdagavond. Op andere tijdstippen kun je het ding afhuren voor een festiviteit – iets waar ik meteen een mental note van neem. Ik stuur een paar dagen op voorhand via e-mail mijn reservatie door voor een lunch voor twee; niet veel later volgt de vriendelijke bevestiging. We komen – zoals doorgegeven – vrij laat op de middag aan in de Burvenichstraat en lopen door de sprekende tuin tot aan het al even markante pand.
Bij het binnenstappen voel je meteen huiselijkheid door de inkijk in de keuken. Wij zijn geneigd de trap naar boven te nemen, maar de kok verwijst ons door naar een ruimte aan het eind van de inkomhal. De eetzaal zit al vrij vol en we krijgen een plaatsje toegewezen aan een lange tafel van acht personen (3 keer tête-à-tête + 2 op de koppen) waar al een duo tegenover elkaar zit.
De dame komt onze keuze opnemen en we bestellen meteen beiden de (vegetarische) dagschotel. Op de website had ik al gelezen dat die € 14 kost. Mijn collega vraagt tevens een soep; ik pas daarvoor. Wel vraag ik even of ze iets ‘gemberachtigs’ hebben en als blijkt dat de huislimonade flink wat gember bevat, twijfel ik niet langer.
Mijn limonade komt even later, samen met het spuitwater voor mijn gezelschap en een portie olijven met een bijzonder schattig bordje om de pitten in achter te laten. Waar ik bij limonade eerder denk aan iets transparants, is dit drankje donkeroranje en tegelijk extreem vol van smaak. De gember blijkt inderdaad stevig aanwezig. Njam!
Dan volgt de soep van wortel en gember aan de overkant. Met een likje room, een beetje groen en een erg diepe smaak. Ja, ik heb uiteraard even geproefd…
Het duurt even vooraleer onze dagschotels op de proppen komen. Gelukkig hebben we genoeg te vertellen… De chef komt met onze borden en mijn collega vraagt een woordje uitleg. Hij gaat het bord af: preitaartje, gewokte courgette, linzen met savooi in mosterdsaus, pompoen uit de oven, beignet van pastinaak (zo staat het op de website) en dan nog veldsla, rode kool en een chutney van rode biet.
Ja, mannekes! Echt waar! Dit zit verrukkelijk goed. Ik ben wat herbivoorgedoe gewoon, maar dit bestempel ik zonder lang twijfelen als het lekkerste vegetarisch in Gent – en vermoedelijk ook meteen omstreken. De Appelier is lekker. Avalon is lekker. Cuisine ouVerte is lekker. Greenway is lekker. De Walrus is lekker. Dit is lekkerder.
Ik geniet van mijn vegetarische dagschotel. De enige bummer is dat er halfweg onze maaltijd nog twee mensen tussen ons en het andere duo komen te zitten. Zo belanden we met z’n zessen naast elkaar én met drie parallelle gesprekken. Nu ben ik niet sociaal gestoord, maar moet ik toch even een knop omdraaien. Dit is zero privacy, geen sikkepit intimiteit. Wanneer we zien dat onze buren wel een menukaart in de vorm van een koddig handgeschreven schoolschrift gekregen hebben, vragen we om even te piepen. Gewoon uit nieuwsgierigheid. Daar komen we tot de ontdekking dat de dagschotel mét de soep in totaal € 18 kost. Toch niet weinig, maar gelukkig heb ik voor de soep dus gepast.
Samengevat voor mij de top in de categorie ‘veggie dagschotel in Gent’. Full stop.