Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verschijnt als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.
Brasserie Balthazar, dat is het nieuwe project van de Brusselse sterrenchef Yves Mattagne en z’n Knokse gezant Laurent Vandekerckhove.
De brasserie zit op het gelijkvloers van een reeds afgewerkte blok in buurt-in-opbouw Duinenwater. Eerst krijgen we barslechte plaatsen: tegen elkaar geperste krukken aan een toog met zero zicht op het restaurant. Na vriendelijk protesteren mogen we iets meer in de ambiance zitten. In de open keuken imponeren alvast enkele grills met draaiende kipjes.
We starten met Mombasa gin tonic (€ 15,50) voor mijn lief en Cuba Libre (€ 12). Daarbij dempen hapjes de honger: aan het spit gekaramelliseerde chicken wings met Aziatische touch en barbecuesaus (€ 12) en een zuiderse aperoplank met charcuterie, olijven en meer lekkers (€ 19).
Hoewel de voorgerechten lonken, besluiten we om voor een XXL-hoofdschotel te gaan. We delen geen Mechelse koekoek, maar côte à l’os Rubia Galega uit Spanje (€ 45 per persoon) met cêpebéarnaise (€ 8), groene peper roomsaus (€ 5), frietjes (€ 3), jonge spinazie (€ 6), zachte paprika aan het spit (€ 6) en een slaatje (€ 4).
Bij Balthazar serveren ze graag eten op hoogte, wat de gerechten extra cachet geeft. Na de starters verschijnt nu ons voorgesneden vlees mét been op een podium. Het gemarmerde en gerijpte rund slaat in met z’n intense smaak. Bij zo’n bijzonder vlees hoort een evenwaardige wijn en die vinden we dankzij enig advies in de Métairies Du Clos Vielles Vignes (Languedoc, 2004 – € 43). Ook alle bijgerechten zitten op niveau, alleen van de béarnaise met eekhoorntjesbrood verwachtte ik iets meer.
Mijn dessert gaarde tevens aan het spit: ananas met kruiden, butterscotch en ijs (€ 11). Hemels, en een topcombinatie met verse muntthee (€ 5,50).
We maakten vrij dure keuzes, wat logischerwijs resulteert in een rekening met nogal wat peper. Op de keuken en het interieur van Brasserie Balthazar valt weinig tot niets aan te merken. Wel stoor ik mij aan de iets te jolige maîtres en de merkbare spanningen tussen het personeel.