Voor mijn 35ste verjaardag plannen we een lang weekend Oostende in, meteen het eerste (inlandse) tripje voor onze inmiddels vier maand oude Georges. Logeren doen we op de 30ste etage van het intrigerende Europacentrum, het appartementsgebouw dat opvallend boven alle andere uittorent. Ik wil drie dingen doen: ontspannen, kunst (denk Het Vlot – Kunst is (niet) eenzaam) en eten. Dat eten moet zich tegenwoordig wel onderschikken aan onze Georges. Gelukkig mogen we voorlopig absoluut niet klagen: meer zelfs, hij lijkt het fijn te vinden om op pad te zijn met papa en mama.

Voorbereiding is het halve werk. Dus snuffel ik wat rond op de website van #visitoostende, download de OSTNDR app en consulteer via Twitter @pieterhens – die bij de toeristische dienst van de stad werkt. Hij raadt aan om bij Mommy’s Bastards langs te gaan en dat doen we dan ook bij wijze van verjaardagslunch.

Eerste indruk? Nogal hipster met op de kaart een bebaarde man met muts en pijp én fancy food quotes op de menukaart. Terwijl ik deze blogpost aan het schrijven ben, valt de nieuwste Lazy Monday (een magazine voor horeca professionals) in de bus en daarin staat toevallig een artikel over Mommy’s Bastards. Hoewel ik nu al kan zeggen dat ons bezoekje op zich als aangenaam bezoekje kan gelabeld worden, krijg ik extra sympathie voor de heren na het lezen van het Lazy Monday artikel. Blijkbaar baatten gastheren Kevin en Stefan op dezelfde locatie elf jaar lang De Mosselbeurs uit, het – nomen est omen –mosselrestaurant dat ze overnamen van Kevins ouders. Respect voor het lef om zo’n ommezwaai te maken, dubbel respect als je dat op dezelfde locatie doet! Een ware extreme makeover.

Ik word wel geprikkeld door de social bites op hun kaart. Fijn dat die zowel tijdens de lunch als tijdens het diner kunnen besteld worden… Wegens jarig mag ik kiezen. Feestje!

Pompidompidom. Het worden deze vier hapjes.

• Oysters Bloody Mary (€ 3,50 per stuk)
• Crispy squid – Mommy’s tartar (€ 10)
• Fried avocado / Fried eggplant – Mint dip (€ 12)
• Porky bun – Pulled pork, bbq sauce (€ 14)

Daarbij lusten we wel een glaasje wit en de Spanjaard van Chardonnay, Sauvignon en Viognier druif wint het door z’n benaming Just fucking good wine (€ 6,50 – heavy, spicy, complex).

Dat complexe wijntje gaat er bij ons beiden goed in, misschien omdat we eerder al elders opwarmden met een picon vin blanc. Ik kijk voornamelijk uit naar die sociale hapjes en apprecieer dan ook dat die niet al te lang op zich laten wachten… Of toch tenminste 75% van de hapjes.

Verse oesters gaan er altijd in. De Bloody Mary toets vind ik wel origineel, alleen zou ik die niet elke week bestellen. Als ik echt mag kiezen, dan eet ik oesters liever ofwel puur ofwel met een Aziatische vinaigrette. Maar laat dit geen waarde-oordeel over de keuken van Mommy’s Bastards zijn.

Buns met mooi gebakken buikspek, ze vervelen nooit! Ze zijn reeds lekker op smaak gebracht met barbecuesaus, alleen lukt het ons niet om neen te zeggen als er geïnformeerd wordt naar onze srirachanood. Lekker pittig!

En dan de gebakken inktvis. Ook hier maakte ik een juiste keuze, zeker met die huisgemaakte tartaar. Toch vind ik ‘crispy squid’ niet meteen de lading dekken, want zo krokant gebakken vind ik die inktvis eerlijk gezegd niet. Het zal mij eerlijk gezegd worst wezen, dus prik en dip ik met veel goesting stukje na stukje.

Even denken we dat ze de gefrituurde avocado en aubergine vergeten zijn, maar dan verschijnt ons vierde en laatste bordje toch… Avocado at ik nog niet vaak gefrituurd, niettemin moet ik een opmerking maken over het beslag en de overdreven hoeveelheid grof zeezout over de beignets. Ik denk eerlijk gezegd dat de eerste klaargemaakte portie mislukt is en dus in de vuilbak belandden, anders kan ik niet bedenken waarom deze frituurhapjes zo lang op zich laten wachten.

Anyway, geen drama. We genoten van de wijn, de rest van de hapjes en de plek.

Benieuwd naar wat we verder allemaal smikkelden in Oostende? ’s Avonds aten we telkens op het appartement: de eerste avond Gents geïmporteerd eten van Paulette, de tweede avond véél zeevruchten van Vishandel Luk als verjaardagsdiner en de derde avond kaasplank van Haspeslagh. Verder proefden we tevens de préparé en de kip curry van Charcuterie Mazure. Ook dronken we koffie en liet ik me gaan aan een pannenkoek in Cultuurcafé De Grote Post. Maar bovenal bombardeerden we Brasserie Du Parc tot onze stamplek: we dronken er picon vin blanc, aten er bitterballen, garnaalkroketten (mét fantastische frietjes) en vol-au-vent in een zalig interieur.