Op een woensdagmiddag spreek ik in Leuven af om te lunchen bij Taste, een restaurant dat ik de laatste tijd regelmatig op Instagram en andere sociale kanalen zag voorbijkomen. Ik moet mij reppen en arriveer nogal wat later dan mijn gezelschap. Hij wachtte op mij om het aperitief te bestellen: sherry voor hem, een alcoholvrije cocktail voor mij. Dat blijkt onderstaand oogstrelende exemplaar met framboos en lavendel te zijn. Verfrissend!
Ondertussen komt de chef onze servetten brengen – een beetje ongewoon, zeker als de servetten net zoals het tafellaken (duidelijk bewust) ongestreken zijn. Misschien wordt dat wel een nieuwe trend in restaurantland… Intussen licht hij het lunchmenu uitgebreid toe, inclusief enkele attente zwangerschapsadaptaties voor mij. Een driegangenlunch kost € 45, maar je kan ook voor één (€ 27) of twee (€ 35 of € 37) gangen opteren. Begeleidende wijnen geeft een meerprijs van € 17, de BOB-formule € 8,50. We gaan voor drie gangen en ikzelf voor de alcoholvrije dranken.
Vrij snel komt de tafel vol te staan met enkele amuses. Op een houten plank bedekt met bananenblad liggen kroketjes van garnaal en van kip met morieljes, jamon iberico en aioli. Daarbij komen voor elk nog twee kommetjes: eentje met carpaccio van inktvis en savooikool, een ander met ‘badschuim’ van burrata en tomaat. Ik ben eerlijk gezegd wat overdonderd door zo’n uitgebreide reeks opwarmertjes, het voelt even alsof ik voor een speciale gelegenheid de voetjes onder tafel geschoven heb in een sterrenzaak. En tegelijk blijkt hieruit ook het amibitieniveau van het Taste team…
We starten met wilde zeebaars, broccoli, zeekraal en een bouillon. Aan de overkant wordt de vis geserveerd als carpaccio, de mijne is lichtjes gegaard. Iets aan de textuur van de vis zorgt ervoor dat ik niet meteen zeebaars lijkt te herkennen, al deert dat helemaal niet. Ik lepel met veel smaak mijn voorgerecht op. Het sapje met appel en koriander past prima bij dit voorgerecht; mijn glas wordt halfweg nogmaals bijgevuld.
Bij het hoofdgerecht krijgen we beiden dezelfde zomerse groenten: artisjok, courgette, aubergine. Maar waar hij het ‘gewone’ hoofdgerecht krijgt met Ierse ribeye en bordelaisesaus, wordt mijn bord aangepast naar tarbot met een sausje op basis van artisjok – omdat ik bij voorkeur geen bien cuit rund eet. De mooie primeurgroenten met onder andere courgettebloem en kleine artisjokharten krijgen nog het gezelschap van een crème van paprika en gekonfijte aardappeltoefjes. Als absolute artisjokfan kan ik mijn sausje zeker appreciëren en ik ben dus eerlijk gezegd blij dat ik de ribeye kon ruilen voor tarbot. Hierbij schenkt men een sapje op basis van hibiscus.
Daarna ronden we af met een bijzonder lekker Bretoens zanddeegtaartje, vanille-ijs, Gariguette aardbeien en crème surprise. Met zanddeeg scoor je bij mij altijd, idem dito eigenlijk met ijs en aardbeien. Een geslaagd derde deel van een high end lunch!
Bij de koffie – zo’n spectaculair slow ding met bonen uit Colombia – en de thee horen nog snoepjes en naar het lijkt à la minute gebakken wafeltjes die ik niet kan laten liggen… Meer dan voldaan hervatten we de werkdag! Nu begrijp ik waarom die Instagram & co posts waarvan sprake steeds met enthousiasme over Taste rapporteerden. Ik sluit me wat het eten betreft absoluut bij deze enthousiastelingen aan, alleen vind ik als nogal introverte persoon de chef en de gastvrouw net iets té aanwezig.
