Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.

Aan tafel bij Flavie & Valerie, met vis in de hoofdrol

Een nieuwe locatie in Nieuwpoort en dito interieur van architect Lieven Musschoot: meer redenen hebben we niet nodig om bij Flavie’s Tafel te reserveren.

Binnen bij chef Valerie en bordendrager Andy – ik citeer de website – merk je meteen het nieuwe jasje: open keuken met betegelde toog, donkere muren met warme muurschilderingen.

Op de kaart staan vier voor- en vijf hoofdgerechten met vis als rode draad, vrij logisch als je in Nieuwpoort bent. We besluiten om omwille van die visfocus onmiddellijk een fles witte wijn te bestellen: Domaine d’en Ségur (€ 30), een Chardonnay van de Côtes du Tarn. Het blijkt een frisse wijn mét karakter. We warmen op met tapenade van boontjes en kikkererwten, toast, radijzen en wortelen. Eerlijk lekker!

Als voorgerecht kiest mijn wederhelft voor bruschetta met zeebarbeel, tomaat, rucola en parmezaan (€ 17); ik wil graag vissoep met looktoast en rouille (€ 13). Zowel mijn verpakking als inhoud zijn smaakvol: mooie keramiek en stevige soep met extra pit door de rouille. Ook de overkant eet met veel goesting, al vindt hij de hoeveelheid kerstomaten op het bord niet in verhouding.

Ik neem daarna op het vel gebakken pieterman, puree met erwtjes, spinazie, peultjes en shi-take, ponzuboter, krokante sesam (€ 31); hij vraagt gebakken rogvleugel met kappertjesboter, puree met tuinkruiden, fijne boontjes (€ 28). Het moet gezegd dat deze borden lang op zich laten wachten: bijna twee uur na onze aankomst verschijnen ze. De presentatie zit goed, de porties meer dan goed. Mijn pieterman pakt prima bij de Aziatische toetsen. De rog doet hem evenzeer in stilte genieten, alleen de puree is wat droog.

We eindigen met cappuccino (€ 5), proeven van het huisgebakken zoets en maken ons klaar voor een strandwandeling. Rest alleen nog de vraag wie Flavie nu eigenlijk is…