Le Marche, Italy 2016 | de restofood

*** Terwijl ik deze posts onderweg naar huis in mijn iPhone Notes typ, sijpelen de berichten binnen over een zware aardbeving in de streek waar we net vandaan komen… Agriturismo Gustissimo in Force lag het dichtst bij het epicentrum, gelukkig lezen we op hun Facebookpagina dat ze ongedeerd zijn. Oef! Toch serieus schrikken en veel sterkte voor de bewoners daar… ***

4.182 km, 83 muggenbeten, 3 boeken en 2 Campingazflesjes later. Tijd voor een terugblik op campings, trips en uiteraard camping- en restofood!

Voor een uitgebreid foto-album verwijs ik jullie graag door naar de Facebookpagina van deze blog.

Ik maak een onderscheid tussen wat we zelf kookten (in een aparte blogpost) en wat we voor ons lieten klaarmaken. Alvast even verklappen dat uit eten in Italië stukken goedkoper uitvalt dan in België – een meevaller voor ons vakantiebudget.

Bij Nudo & Crudo in de haven van San Benedetto Del Tronto laat je allerlei visbereidingen scheppen op plastieken borden. Betalen doe je per gewicht. Vooral de tonijn met aardappelen en de zwaardvis met kappertjes en tomaat maakten indruk.

Op het panoramisch terras van Bottega Del Vino in Ripatransone lieten we ons een eerste keer verrassen door de stuzzichini, de (gratis) hapjes bij het aperitief. Ook realiseerden we ons hier dat we in Le Marche nog veel voortreffelijke witte wijn zouden drinken. De Passerina en de Pecorino druiven verdienen hier een bijzondere vermelding… Helemaal mijn ding! Ze proeven fris en ietwat als Riesling. Voor mij overtreffen deze wijnen met gemak de veel bekendere Verdicchio uit de streek van Cupramontana.

Kijkend naar datzelfde panorama vroeg ik trouwens een local of hij mij Carassai (waar we onze tent opgezet hadden) kon aanwijzen. Dat leverde even later onderstaand hilarisch plaatje op…

In Ascoli Piceno – gekend om z’n opgevulde olijven (die we niet daar, maar in Sirolo proefden) – beleefden we een zalige lunch bij Caffè Meletti op de Piazza Del Popolo. We startten met een aperitief en automatisch wat hapjes. Uiteindelijk bleven we plakken voor een lichte en indrukwekkend lekkere lunch.

salade di marchigiana leggermente marinata, cruditè di funghi
galletti freschi e tartufo estivo (€ 13)

maltagliato al sugo di carne, bacche di ginepro e cipollotto
nella salvia e pecorino nostrano (€ 11)

Bij Itaj in Porto Sant’Elpidio maakten we geheel toevallig ons culinaire hoogtepunt van de reis mee. Op een regendag trokken we naar zee en puur op basis van hun logo en huisstijl stapten we deze strandtent – zij aan zij met vijftig andere strandtenten – binnen. Zo verrukkelijk, zo’n verrassing!

calamaretti spillo su crema di patate al nero (€ 11)

brodetto rivisitato su crema di pomodoro, peperoni e burrata (€ 10)

cappellaccio ripieno di ricotta e limone, con bottarga di tonno e scorza d’arancio caramellate, peperoncino e misto aromatico (€ 11)

panna cotta al rosmarino con miele e lime (€ 5)

De dames van Gustissimo adviseren om het Porco Festival in het naburige Rotella te checken. Bij aankomst denken we maar aan één ding: ZEUGEFEESTEN! Alsof we figureren in de Italiaanse versie van Bevergem, of misschien is Freddy De Vadder hier ooit op vakantie geweest. Overal varkens, overal roze. En op het menu één hoofdingrediënt. Wij kiezen voor de stinco con patate (€ 10), een hammetje met een aardappel, wat uien en brood. Yummie! En wat een sfeertje…

Verder proefden we aan het Lago Di Fiastra even van de Italiaanse bitterballen, genaamd Il Bacio Di Bolognola (€ 3). Ze zijn hier gevuld met gemalen worst en dus eerder gepaneerde bouletten. De onze – of tenminste die van de Nederlanders – zijn beter.

Bij Ristorante & Pizzeria Gina in Cupramontana kozen we niet zoals de meeste Italiaanse klanten voor pizza, maar voor een grigliata mista di carne (mixed grill van vlees – € 14).

Geen vakantie zonder een diner met zicht op zee en van deze vista mare genoten we bij Terrazzamare in Sirolo. We proefden er de mosselen uit het naburige Portonovo in een pittige rode saus (€ 12) en een grigliata mista di pesce (mixed grill van vis – € 20).

Bij La Balestra in het nogal toeristische Urbino koos ik de te droge porchetta, mijn wederhelft scoorde beter: tagliata met verse truffel (€ 18).

De laatste avond belandden we bij Locanda Girolomoni in Isola Del Piano, vlakbij onze agriturismo Fosso Del Lupo. Het restaurant is onderdeel van een grote coöperatieve bioboerderij. Daar mochten we op het terras met zalig uitzicht op de heuvels van Le Marche meegenieten van hun menu voor de pensiongasten (€ 20).